«ايتىلعان ءسوزدىڭ ماعىناسىن باسىڭا ءىس تۇسكەندە تۇسىنەسىڭ» دەگەن ءتامسىلدىڭ توركىنىن ەندى ءتۇسىنىپ جاتقاندايمىن. مەكتەپ قابىرعاسىندا جۇرگەنىمدە «ۇستازدىڭ ءقادىرىن، مەكتەپتىڭ ءقادىرىن ءقازىر تۇسىنبەيسىڭدەر. مەكتەپتى بىتىرگەننەن كەيىن عانا تۇسىنەسىڭدەر» دەگەن ءسوزدى ۇستازدارىمىز ءجيى ايتۋشى ەدى. دەگەنمەن، ونىڭ شىن ماعىناسىن تۇسىنبەگەن ەكەنمىن. ەگەر ماعىناسىن تۇسىنگەنىمدە مەكتەپتەگى ءاربىر ساعاتتىڭ ءقادىرىن ەرتەرەك بىلەر ەدىم، ۇستازداردىڭ ايتقانىن جاناشىرلىق دەپ قابىلدار ەدىم. ءبىراق ءبىز ولاي ەتپەدىك... نەگە؟ سەبەبى بىزگە ايتىلعان اقىل-كەڭەس پەن عيبراتتىڭ ماعىناسىن دەر كەزىندە تۇسىنبەپپىز.
مىنە، ءومىرى بىتپەيتىندەي كورىنگەن ساباق تا ءبىتتى. بىزگە جاناشىرلىق تانىتىپ، ءبىلىم ۇيرەتىپ جاتقان ۇستازداردى كورمەيمىز. ونىڭ ۇستىنە مەكتەپكە دە كۇندە بارمايمىز. وزگەنى قايدام، ءوزىم ءبىرتۇرلى ءبىر نارسە جەتپەي تۇرعانداي كۇي كەشۋدەمىن. نە جەتپەيدى دەپ ويلانىپ قاراسام، سول بىزگە مىڭ-سان ايتىلعان «مەكتەپتىڭ ءقادىرىن بىتىرگەندە بىلەسىڭ» دەگەن ءسوزدىڭ ماعىناسى سياقتى. سول ءسوزدىڭ ءمانىن ەندى تۇسىنگەندەي بولدىم. ءبىراق، نارسە ول– زۋلاپ ءوتىپ كەتكەن ون ءبىر جىل.
قازاقتىڭ ۇلى ويشىلى اباي قۇنانباي ۇلى: «ادام اتا-انادان تۋعاندا ەستى بولمايدى: ەستىپ، كورىپ، ۇستاپ، تاتىپ، ەسكەرىپ بارىپ ەستى بولادى» دەيدى.
ءسوزدىڭ ءتۇپ ماعىناسىن ماعىناسىن دەر كەزىندە، تىم بولماسا جارتىلاي بولسا دا ءتۇسىنۋ ءۇشىن نە ىستەۋىمىز كەرەك؟ دارىندى بولىپ تۋۋ كەرەك پا، الدە اسا اقىلدى بولۋ قاجەت پا؟ مۇمكىن ونىڭ وقۋى دا بار شىعار؟ نەگە بىزگە مەكتەپتە وسىنى ۇيرەتپەدى ەكەن؟
شىركىن! ءسوزدىڭ ءتۇپ ماعىناسىن بىردەن ءتۇسىندىرىپ بەرەتىن وقۋ بولسا، ءقازىر ءبارىن تاستاپ سونى ۇيرەنەر ەدىم. سوندا ءومىردىڭ ارتىنان قۋىپ جۇرمەي، ءار كەزەڭدە ءار نارسەنىڭ ماعىناسى مەن ءقادىرىن دەر كەزىندە ءبىلىپ، دۇرىس ءومىر سۇرەتىن ەدىك. مۇمكىن، بولاشاقتا سونى وقىتىپ-ۇيرەتەتىن ءمۇعالىم بولسام، ادامعا، قوعامعا پايدام تيەتىن مامان بولار ەدىم!