زەرەكتىكتىڭ باستاۋى - پىسىقتىقتا
قازاقتا «زەرەك ادام»، قالا بەردى «زەرەك بالا» ۇعىمدارى ۇشىراسادى. مۇنىڭ تۇپكى ماعىناسى قاعىلەز، قۇيما قۇلاق بولۋعا ۇندەيدى. اتا-انا پەرزەنتىنىڭ يبالى، يناباتتى، يماندى بولىپ ءوسۋىن قالايدى. سول جولدا بار ومىردەن جيعان-تەرگەن قاسيەتتەرىنىڭ ۇرپاعىنىڭ بويىنا سىڭىرۋگە تىرىسادى. وسى ارقىلى زەردەلى تۇلعا قالىپتاستىرۋدى مۇرات ەتەدى. دەگەنمەن، بۇعان جەتۋدىڭ سوقپاعى وڭاي ەمەس.
تارقاتۋ. ءپالساپالىق ويلاردى قازاق تىلىنە ءتارجىمالاۋشى مىرزاگەلدى كەمەل اعامىزدىڭ ءبىرقاتار اۋدارمالارىندا وسىعان جاۋاپ تابىلادى. سونىڭ بىرەگەيى - «قابۋسناما» كىتابى. سوندا گيلان شاح ءوزىنىڭ بالاسىنا بۇل عۇمىردان تۇيگەن-بىلگەنىن، كورگەنىن مىسالداپ جازىپ قالدىرىپتى. سونىڭ ىشىندە «...ءتانىڭ جاس بولسا دا، ويىڭ ۇلكەندىكىندەي بولسىن» دەگەن ماعىناداعى وي ايتىلادى. بىلاي قاراعاندا، زەرەك جۇرۋگە، ويلاۋعا، قيمىل-ارەكەت جاساۋعا مەڭزەيدى.
زەرەكتىك ەپتىلىككە باستايدى. بۇگىنگىنىڭ بالاسى - زامانانانىڭ ناعىز پەرزەنتى. شەتىنەن زەرەك، ونەرلى ءارى ويىن اشىق ايتادى. ەشتەڭەدەن قايمىقپايدى، جاسقانبايدى. بالكىم، زاماننىڭ شارتى سولاي.
ءتۇيىن. ۋاقىت ءبىزدى مۇلدە باسقا ارناعا بۇرىپ جاتىر. بۇرىن ەستىمەگەن، كورمەگەن نارسەلەردىڭ ءوزى تاڭسىق ەمەس. جاس پەن كارىنىڭ ايىرماشىلىعى جوق سەكىلدى. وسىنى ءوز داۋىرىندە مايقى بي، موڭكە بي، ءماشھۇر ءجۇسىپتىڭ بولاشاققا ايتقان بولجامدارى ىسكە اسىپ جاتقانداي. ونى قازىرگى تىرشىلىكتەن بايقايمىز. ءبارىن تۇيىندەگەندە، زاماننىڭ ادامى – زەرەك جان دەمەكپىز.