تانىسىپ قويىڭىزدار، بۇل – ايدارباي كاۋسار قابىلبەك قىزى. 8 جاستا. الماتى قالاسىندا دۇنيەگە كەلگەن. المالى اۋدانىندا ورنالاسقان №147 گيمنازيانىڭ 3 «گ» سىنىپ وقۋشىسى. ءبىز ونى ەڭ العاش ا.چەحوۆ اتىنداعى قالالىق كىتاپحانادا وتكەن مادەني-رۋحاني كەشتە كورگەنبىز. ناقىشىنا كەلتىرە ولەڭ وقىعان. كوزىندە وتى بار ەرەكشە بۇلدىرشىنمەن جاقىنىراق تانىسقىمىز كەلدى.
سويتسەك، كىشكەنتاي كاۋسار ءان دە سالادى، مىڭ بۇرالا بيلەيدى، ولەڭ دە شىعارادى، سۋرەت سالادى، ەرمەكسازبەن اڭ، قۇستاردى، ويىنا كەلە قالاتىن بۇيىمداردى جاسايدى. قۋىرشاقتارىنا ءتۇرلى كويلەك، كەۋدەشە، بەلدەمشەلەر تىگەدى. قولونەرمەن دە اينالىسادى. ماسەلەن، نازىك ساۋساقتارىمەن ءتۇرلى-تۇستى بيسەرلەردى ءىلىپ الىپ، ادەمى مونشاقتار، بىلەزىكتەر جاسايدى.
كىتاپتى كوپ وقيدى. وعان اناسىنىڭ كىتاپحانادا جۇمىس ىستەيتىنى دە اسەر ەتكەن بولار، بالكىم. ول كىشكەنتاي بولسا دا، كىتاپ سورەلەرىنەن اناسىنىڭ كومەگىنسىز ءوزىنىڭ جاسىنا ساي كىتاپتار تاڭداي بىلەدى. ءوزىنىڭ سۇيىكتى كەيىپكەرلەرى دە بار.
– مەن قىزىمدى كىشكەنتاي كۇنىنەن وزىممەن بىرگە كىتاپحاناعا ءجيى اكەلەمىن. تالاي اقىن-جازۋشىلاردىڭ كەشىندە ەڭ كىشكەنتاي وقىرمان، كورەرمەن بولىپ وتىردى. سودان دا بولار، شىعارماشىلىققا جاقىن. كەيدە سوزدەرىنە، ءىس-قيمىلىنا قاراپ وتىرسام، ءوز جاسىنان ەرتە ەسەيىپ كەتكەندەي كورىنەتىنى بار. جاقىنىراق سويلەسكەن ادامدار دا سوزدەرى تۇيەدەن تۇسكەندەي، تۇيدەك-تۇيدەك دەپ جاتادى. اڭگىمەلەسكەندى جاقسى كورەدى. جايىقتىڭ اق شاعالاسى اتانعان اقىن اپامىز اقۇشتاپ باقتىگەرەيەۆا اۋزىنا تۇكىرىپ، باتاسىن بەرىپ ەدى، قاسيەتى قونعان بولار دەپ ويلايمىن كەي-كەيدە، – دەيدى كىتاپحاناشى اناسى اينۇر بالاۋبايەۆا.
بالاباقشادا جۇرگەن كەزىنەن-اق تاقپاقتاردى تەز جاتتاپ الاتىن قاعىلەز بالا بولدى. وقۋلىقتارداعى ماتىندەردى دە ءبىر وقىعاننان قاعىپ الادى. سول بالاباقشادا جۇرگەن كەزىندە ءجۇرسىن ەرماننىڭ 70 جىلدىق مەرەيتويىنا ارنالعان بايقاۋعا قاتىسىپ، ىنتالاندىرۋ سىيلىعىنا يە بولعانى بار. ال مەكتەپ تابالدىرىعىن اتتاعان كەزدە اناسى وعان اباي قۇنانبايەۆتىڭ، ىبىراي ءالتىنساريننىڭ ولەڭدەرىن وقىتا باستادى. ال ءقازىر بەلگىلى اقىن سەرىك قالييەۆ سىيلاعان «بالالار انتولوگياسى» دەگەن كىتاپپەن دوس بولىپ ءجۇرمىز. المات ءيسادىل، سايات قامشىگەر اعالارىنىڭ ولەڭدەرىن دە جاتقا وقيدى. ايتىسكەر اقىندار شۇعايىپ سەزىمحان مەن قازىرەت بەردىحان دا كاۋساردىڭ تىلەكشى اعالارى.
كۇندەلىكتى ومىردە تياناقتى. جاۋاپكەرشىلىك – باستى قاعيداسى. مەيىرىمدى، كوپشىل. قولىندا بارىن ۇنەمى ءبولىسىپ جۇرەدى. جازدى جاقسى كورەدى. اناسىمەن، دوستارىمەن ساياباقتارعا، تەاترعا، كينوتەاترعا ءجيى بارادى. «دوستار بىر-بىرىنە ادال، قامقور بولۋ كەرەك. قينالعاندا كومەكتەسىپ، قۋانعاندا بىرگە قۋانۋ كەرەك. سوندا ناعىز دوس بولعانىڭ» دەيدى كىشكەنتاي كاۋسار ۇلكەن وي ايتىپ. ال اناسى – بۇل عالامداعى ەڭ ۇلكەن، ەڭ عاجاپ دوسى! «مەن ءۇشىن انامنان ارتىق ادام جوق!» دەگەن ءبىر اۋىز سوزىنەن كوپ ماحابباتتى سەزىندىك.
كاۋساردىڭ ارمانى كوپ ەكەن. ءبارىن ساۋساعىن بۇگىپ تۇرىپ ءتىزىپ شىقتى. وسكەندە جەر شارىن ارالاعىسى كەلەدى. ارينە، اناسىن ەرتىپ الادى. ءوزىنىڭ ەگىزى نەمەسە ءسىڭلىسى، ءىنىسى، جالپى ۇيدە كوپ ادام بولعانىن قالايدى. بولاشاقتا اناسىن، اتا-اپاسىن جانە بۇكىل قازاق حالقىن ەمدەيتىن دارىگەر بولعىسى كەلەدى. ول ءۇشىن كوپ وقۋ كەرەك ەكەنىن دە ءوزى ايتتى. ۇلكەن ءۇيىمىز بولسا دەپ ارماندايدى. لايىم، بارلىق ارمانىنا جەتسىن كاۋسار! سان قىرلى بۇلدىرشىنگە كوز تيمەسىن! وسىنداي بالدىرعاندار – ەلدىڭ بولاشاعى.