مەنىڭ مەكتەپتە وقيتىن كەزىم، ءبىر جولى اكەم ەكەۋمىز سيرككە بيلەت الۋ ءۇشىن كەزەككە تۇرعانبىز. ءبىز بەن كاسسانىڭ ورتاسىندا تەك ءبىر عانا وتباسى تۇر. سول وتباسى ماعان كادىمگىدەي ەرەكشە اسەر قالدىردى.
ءبىزدىڭ الدىمىزدا 12 جاستان كىشى بولۋ كەرەك دەپ توپشىلادىم، سەگىز بالا تۇر. ولاردىڭ ۇستىنە قاراپ-اق بۇلاردىڭ اقشاسى كوپ ەمەس دەپ ويلاۋعا بولاتىن ەدى، ءبىراق كيگەن كيىمدەرى مۇنتازداي تاپ-تازا. وزدەرى سونداي تاربيەلى، اكە-شەشەلەرىنىڭ ارتىنان قاز-قاتار ەكىدەن ءتىزىلىپ، ءبىر-بىرىنىڭ قولىنان ۇستاپ العان. ولار كلوۋندار، جانۋارلار جانە سول ءتۇنى كورۋگە بولاتىن بارلىق نارسەلەر تۋرالى جارىسا سويلەپ تۇردى. بالالاردىڭ تولقىپ تۇرعاندارىنا قاراپ-اق ولاردىڭ بۇرىن سيركتە بولماعانىن ءتۇسىندىم. سول ءۇشىن دە بۇل ولاردىڭ ومىرىنە ەرەكشە بوياۋ ەنگىزەتىندەي ەدى. اكەسى مەن اناسى بالالارىنىڭ الدىندا ەڭسەلەرىن تىك ۇستاپ، ماقتانىشپەن تۇر.
اناسى كۇيەۋىن قولىنان ۇستاپ، وعان قاراپ: «سەن مەنىڭ ساۋىتى جارقىراعان باتىرىمسىڭ» دەيتىندەي. كۇيەۋى جىميا قاراپ، وتباسىنداعى باقىتقا راحاتتانىپ تۇردى. ءبىر كەزدە بيلەت ساتۋشى ەر ادامنان قانشا بيلەت العىسى كەلەتىنىن سۇرادى. ول ماقتانىشپەن: «مەن بالالارعا سەگىز بيلەت جانە ەرەسەكتەرگە ەكى بيلەت ساتىپ الايىن دەپ ەدىم»، – دەپ جاۋاپ بەردى.
بيلەت ساتۋشى باعانى ايتقانى سول ەدى، ايەلى كۇيەۋىنىڭ قولىن جىبەرە سالىپ، ەڭسەسى تۇسسە، كۇيەۋىنىڭ ەرىندەرى دىرىلدەپ كەتتى. ول باسىن ءسال ءيىپ، كاسساعا قاراي جاقىنداپ بارىپ: «باعاسى قانشا دەدىڭىز؟» دەپ قايتالاپ سۇرادى. ساتۋشى بيلەتتىڭ باعاسىن قايتالاپ ايتتى. وتاعاسىنىڭ اقشاسى جەتپەدى. سول ساتتە ول ارتىندا تۇرعان سەگىز بالاسىنا بۇرىلىپ، سيرككە كىرۋ ءۇشىن اقشالارى جەتپەيتىنىن ايتۋ كەرەك بولعان.
بار جاعدايدى كورىپ تۇرعان اكەم قولىن قالتاسىنا سالىپ جىبەرىپ، 20 دوللارلىق كۋپيۋرانى شىعارىپ، جەرگە تاستاي سالدى (ءسوزدىڭ تۋرا ماعىناسىندا ءبىز ەشقانداي باي ەمەس ەدىك!). مەنىڭ اكەم ءيىلىپ، 20 دوللارلىق كۋپيۋرانى الىپ، الدىنداعى ەر ادامدى ارقاسىنان قاعىپ: «كەشىرىڭىز، سەر، مىنا اقشا ءسىزدىڭ قالتاڭىزدان ءتۇسىپ قالدى» دەدى. ەر ادام جاعدايدىڭ ءمانىسىن بىردەن ءتۇسىندى. ول قايىر سۇراماعان ەدى، ءبىراق ءۇمىتسىز، جۇرەكتى اۋىرتاتىن جانە ىڭعايسىز جاعدايداعى كومەكتى باعالادى. ول مەنىڭ اكەمنىڭ كوزىنە تۋرا قاراپ، ەكى قولىمەن قولىنان ۇستاپ، 20 دوللارلىق كۋپيۋرانى مىقتاپ قىسىپ، ەرىندەرى دىرىلدەپ، جانارىنان جاس اعىپ: «راحمەت، راحمەت، سەر. بۇل مەن ءۇشىن جانە مەنىڭ وتباسىم ءۇشىن وتە ماڭىزدى ەدى» دەپ جاۋاپ بەردى.
ءبىز اكەم ەكەۋمىز ماشيناعا ورالىپ، ۇيگە قايتتىق. اكەمنىڭ ولارعا بەرگەن 20 دوللارىنا ءبىز وزىمىزگە بيلەت ساتىپ الماقشى بولعانبىز. سول ءتۇنى ءبىز سيركتى تاماشالاي الماساق تا، ەكەۋمىز دە ىشتەي سيرك بەرە الاتىن قۋانىشتان دا اسىپ تۇسەتىن باقىتتى سەزىنگەن ەدىك.
سول كۇنى مەن «بەرۋدىڭ» ماڭىزىن ءبىلدىم. الۋدان گورى كوبىرەك بەرۋدىڭ ءقادىرىن ۇقتىم. ەگەر ءسىز ومىردەن گورى ۇلكەن، كەڭ بولعىڭىز كەلسە، بەرۋدى ۇيرەنىڭىز. ماحابباتتىڭ ءسىز كۇتكەن نارسەگە ەشقانداي قاتىسى جوق – تەك ءسىز بەرسەم دەپ كۇتكەن نارسەگە عانا بايلانىستى – جانە بارى سول.بەرۋ مەن وزگەلەردىڭ باتاسىن الۋدىڭ ماڭىزدىلىعىن اسىرا باعالاۋ مۇمكىن ەمەس، ويتكەنى، بەرۋ كەزىندە ۇنەمى قۋانىش قاتار جۇرەدى. بەرۋ ارقىلى بىرەۋدى باقىتتى ەتۋدى ۇيرەنىڭىز.
ورىس تىلىنەن اۋدارعان اسەل داعجان