ءحانبيبىنىڭ بەس ەرلىگى
بۇگىنگى تاڭدا «نۋريكامال» ءانىن بىلمەيتىن قازاق جوق. 7- قاراشادان باستاپ بۇكىل كينوتەاترلارعا شىعاتىن وسى اتتاس فيلم ارقىلى جۇرت ونى ەندى بۇرىنعىدان دا جاقسى، بۇرىنعىدان دا كوبىرەك بىلەتىن بولادى. ال، كەشە شىمكەنتتە وتكەن جابىق كورسەتىلىمنەن ءبىز نە بايقادىق؟
فيلم مەلودراما جارىنداعى جاپ-جاقسى تۋىندى بولىپ شىققان. اكتەرلاردىڭ – ولجاس دالەلحان (تۇردىقىلىش)، فاريزا ەسكەرمەس (نۋريكامال) جانە گۇلباھرام بايبوسىنوۆا (ءحانبيبى) – بارىن سالعانى جانە ول ەڭبەكتىڭ جەمىسىن بەرگەنى كورىنىپ تۇر. شىعارماشىلىق ۇجىمدى شىن جۇرەكتەن قۇتتىقتاۋعا ابدەن بولادى.
ءاننىڭ حالىق انىنە اينالىپ كەتكەنى سەكىلدى، كينوفيلم دە وتىز، قىرىق، ەلۋ جىلدان كەيىن جۇرت ءسۇيسىنىپ كورەتىن دۇنيەگە اينالۋى مۇمكىن. نەگە ءبىز «تاماشا تۋىندى»، «كەرەمەت كينو»، «كلاسسيكا» دەمەي، «جاپ-جاقسى مەلودراما» دەپ، سۇيەي سالىپ وتىرمىز؟ ماسەلە «بىتكەن ىسكە ءمىنشى كوپتە» ەمەس، ءاننىڭ ءمان-ماعىناسى ايەل ماحابباتىنىڭ تريۋمفى مەن ەركەكتىك بولمىستىڭ تراگەدياسى ەكەندىگىندە جاتىر. فيلم، ءبىزدىڭ ويىمىزشا، كۇيەۋىنىڭ وزگە قىزعا عاشىق بولىپ جازعان مۋزىكاسىن تىڭداپ وتىرىپ، «تولىققاندى دۇنيە تۋۋىنا كومەكتەسەيىن» دەپ، ايەلدىگىن اقىندىعىنا جەڭگىزىپ، «اسپانداعى اي ما دەدىم، جاستىق شاعىم قايدا مەنىڭ؟» دەپ باستالار ولەڭ جازعان سوڭ «سەنىڭ ايتقىڭ كەلگەنى وسى عوي؟!» دەپ، ونى كۇيەۋىنىڭ قولىنا ۇستاتقان ءحانبيبىنىڭ بۇدان كەيىنگى تاعى ەكى ەرلىگى تۋرالى بولۋى كەرەك ەدى. ءفيلمنىڭ اتى دا «ءحانبيبى» بولۋى ءتيىس ەدى. سەبەبى، ءاننىڭ ءوزىن ءان ەتىپ تۇرعان ونىڭ مۋزىكاسى ەمەس، «نۋريكامال، كامالىم-اي!» دەپ ۇزدىگىپ، جان سىرىن جەر-جاھانعا جاريالاپ تۇرعان ولەڭى. جالپى، «قورلان»، «عاليا» دەپ، قازاقتا قىزدىڭ اتىمەن اتالعان ءان بار-جوعى بەس-التاۋ عانا. بۇل – بىرەگەيى.
ال، ولەڭدى ولەڭ ەتىپ تۇرعان – ءحانبيبىنىڭ ءبىرتۋار جاراتىلىسى. تۋعاندا «ىڭگالاپ» جىلاماي تۋعان، ونىڭ ۇستىنە قۇرمانعاسى باباسى سەكىلدى جون ارقاسىنداعى جارتى قارىس جالىمەن تۋعان نارەستەنى جەردەن كوتەرىپ العان كىندىك شەشەسى: «اتتەڭ، ۇل بولعانىڭدا ەسەنقارانىڭ سورىن كەسەتىن-اق بالا بولاتىن ەكەنسىڭ!» دەگەن، 9-كلاستا وقىپ جۇرگەندە ت.ايبەرگەنوۆتىڭ «سەن شىققان بيىك جوق ءالى، سەن شىعار بيىك جوعارى» دەگەن باتاسىن العان ءحانبيبىنىڭ تۇردىقىلىشقا قاتىستى تاعى ءتورت ەرلىگى جايلى بولۋى ءتيىس ەدى. ءبىرىنشى ەرلىك بۇل وقيعادان ءبىراز جىل بۇرىن ورىن الادى.
تۇردىقىلىش ون بەس جىل كەزەكتە تۇرىپ، «جيگۋلي» جەڭىل اۆتوكولىگىن ساتىپ الادى. «اتتىڭ ءۇستىنىڭ جەلىگى بولادى» دەيدى قازاق. ال، «جيگۋلي» و زاماندا كوپ ادامنىڭ قولى جەتپەيتىن تۇلپار. ونىڭ ۇستىنە ءوزى كومپوزيتور بولسا، ءوزى ستۋدەنتتەردى كۇزدە ءجۇزىم تەرۋگە اپارسا... سوندا ءجۇرىپ، قاسىندا ستۋدەنت قىز بار، ماس كۇيدە جول اپاتىنا ۇشىراپ (ابىروي بولعاندا، قىز امان)، اۋرۋحانا تۇسكەن، ۇستىنەن ءىس قوزعالعان كۇيەۋىن ءحانبيبى ابىرويسىزدىق پەن اباقتىدان قالاي امان الىپ قالدى دەسەڭىزشى!
جولداسىنىڭ تاعدىرى قولىنا تۇسكەن وبكوم حاتشىسى سانسىزباي بەكبوسىنوۆقا بارىپ، ءمان-جايدى ايتقاندا، حاتشى: «ەسىڭ دۇرىس پا ءوزىڭنىڭ؟ كۇيەۋىڭ اراق ىشەدى، ماس بولادى، ەششە قاسىندا قىز بولادى. ال، بۇل كەلىپ، ماشينەملى جوندەتىپ بەر دەيدى. اقىنداردا ءبىر شاريك جەتىسپەيدى دەگەن راس ەكەن عوي. كۇيەۋىڭنىڭ قىلىعى ارىز جازاتىن ءىس قوي، مەنىڭ ايەلىم بولسا سونى ىستەر ەدى» دەپ، تاڭ قالادى. «جازا المايمىن» دەيدى بۇل. «ە، نەگە؟» «ول – جالعىز، جەتىم وسكەن جىگىت. جەتىمدىكتىڭ نە ەكەنىن ءسىز تۇسىنبەيسىز. ءبىر ەمەس، بىرنەشە شەشەنىڭ تاياعىن جەۋ، تەزىنەن ءوتۋ دەگەننىڭ دە نە ەكەنىن بىلمەيسىز. ەندى جەتتىم بە دەگەندە، ايەلى عانا ەمەس، ءارى دوسى، ءارى جولداسى مەن سويتسەم، دوس باسىنا ءىس تۇسكەندە، «جاۋ جاعادان العاندا، ءبورى ەتەكتەن الادى» بولماي ما؟ ەر جىگىتتىڭ قاناتى – ات ەمەس پە، اتقا مىنسە نەسى ايىپ؟ سەرى جىگىتتىڭ قايسىسى سۇلۋ قىزدان كەندە، قاسىندا قىز وتىرسا نەسى ايىپ؟ ءبارىمىز ءبىر-اق رەت ءومىر سۇرەتىن مىناۋ جالعاندا ادام جانىن ءبىز ۇعىنساق نەسى ايىپ؟»
بۇل ءسوزدىڭ ءبارى اۋزىنان ەمەس، جۇرەگىنەن توگىلىپ جاتقانىنا ءوزى عانا كۋا. «سىنسا تەمىر سىنىپتى، ول قالپىنا كەلەر. ادام ولسە، ول قايتىپ كەلمەيدى. ءبىر بىلمەستىك كەتكەن ەكەن، كازىر ادام دا، قوعام دا ونى كەشىرمەيدى، كەشىرىمشىلدىككە تاعدىر تاپشىلىق جاساعان. سونشا ايقايلايسىز، سول تەمىردى جوندەۋگە كومەكتەسەر دەگەن وتىنىشپەن كەلىپ ەدىم، وكىنىشپەن كەتەمىن».
سونى ايتىپ، ورنىنان تۇرەگەلگەندە باسىن كوتەرگەن حاتشىنىڭ ەكى بەتىن جۋىپ وتىرعان جاستى كورىپ، «نە بولدى، اعا؟» دەيدى ساسقانىنان. «ەشتەڭە ەمەس، تەك سەن مەنىڭ ءومىرىمدى ەسكە سالدىڭ... وتىر، قاراعىم، وتىر. سەن اقىن عانا ەمەس، ازامات ايەل ەكەنسىڭ. ساعان جولىققان جىگىتتىڭ ماڭدايىنىڭ باعى بەس ەلى ەكەن. اتتەڭ، سەندەي ادام از. ال، ماشيناڭدى ۋايىمداما، جوندەتىپ بەرەمىن».
مەن ءوز باسىم وسىناۋ مونولوگتى قازاق ايەلىنىڭ سۇيگەن جارىن اقتاپ الۋدىڭ ەڭ وزىق ۇلگىسى رەتىندە ادۆوكاتتاردىڭ الەمدەگى ەڭ ۇزدىك سوزدەر جيناعىنا كىرگىزەر ەدىم. مۇنىڭ قاسىندا پليەۆاكونىڭ شاينەك ۇرلاعان ورىس كەمپىردى قورعاعان ايگىلى ءسوزى تۇككە تۇرمايدى...
كينوفيلمگە قايتا ورالايىق. ءحانبيبى ولەڭ جازىپ قويا سالمايدى، ول نۋريكامالعا «قۇدا تۇسۋگە» ءوزى بارادى. «سەن تىڭسىڭ عوي، ءبىر ۇل تۋىپ بەر. مەنىڭ كۇيەۋىم جامان جىگىت ەمەس. سەنىڭ پايداڭ – بايلى بولىپ قالاسىڭ. ونىڭ پايداسى – بالالى بولىپ قالادى. ەكۋمىزدىڭ ارامىزدا ءبىر تەنتەك جۇرە بەرسىن».
ءحانبيبىنىڭ ءوزىنىڭ پايداسى قايدا؟ بۇل تۋرالى ءسوز جوق. ويتكەنى، ول تۋرالى ويلاماعان دا، بار كوكسەگەنى – جان جارىنىڭ باقىتى بولعان. «بۇل تۋرالى تۇرەكەڭ نە دەر ەكەن؟» «سەن كەلىسسەڭ بارىپ ايتامىن».
ايتادى. بوسا دا ءىشى جىلاپ، ورتەنىپ، سىرتى قۋانىپ تۇرىپ ايتادى. ويتكەنى، اپالارىمىز باياعى زاماندا-اق ايتىپ كەتكەن: «جان بەرمەك – بار، جار بەرمەك – جوق!» گەرولد بەلگەر اكەسىن سوعىس كەزىندە ءۇش رەت «ەڭبەك مايدانىنان» الىپ قالعان جەرلەستەرى جايلى «بۇل تەك قازاقتىڭ عانا قولىنان كەلەتىن ەرلىك!» دەگەن ەدى. ءحانبيبىنىڭ بۇل ەرلىگى تەك قازاق قىزىنىڭ عانا قولىنان كەلەتىن ەرلىك. ىرىلىك. قازاقتا اقىن كوپ، ىرىلىك كورسەتە الاتىن اقىن – از....
ءحانبيبى ايتقانمەن، كومپوزيتور ايەلىنىڭ «نۋريكامالعا ۇيلەن» دەگەن ۇسىنىسىن «ءبىر كەمپىردەن كەتىپ، ەكىنشىسىنە بار دەيسىڭ بە؟» دەپ، قابىل الماي تاستايدى، باسقا ءبىر جاستاۋ، ۇلتى وزگە ايەلگە كەتىپ قالادى. مىنە، تراگەديا! تراگەديا بولماسا، جارق ەتىپ جانعان عاشىقتىق وتى نەگە جالپ ەتىپ ءوشىپ قالدى؟ اقىن اپامىز دا ونى وت دەپ، وت دەگەن قاسيەتتى زات، قاستەرلى ۇعىم دەپ، «ءبىز ەكەۋمىز عانا باقىتتى بولمايىق، ءۇشىنشى ادام دا باقىتتى بولسىن، ءوزىن سۇيگەن ادامعا قوسىلسىن، انا بولۋ، پەرزەنت ءسۇيۋ باقىتىنا بولەنسىن، ءوز باقىتىممەن، قۋانىشىممەن بولىسەيىن، كوبەيە ءتۇسسىن» دەگەن ساف التىنداي تازا، تاڭعى شىقتاي ءمولدىر سەزىممەن بارعان جوق پا سونداي قيىن قادامعا؟..
اقىن ءحانبيبى سوندا دا بولسا «جاس ايەلىڭنىڭ الدىندا ءجۇزىڭ تومەن بولماسىن» دەپ، كۇيەۋىن اتقا، ءوزىنىڭ ەلۋ جىلدىق يۋبيلەيىنە ەلى سىيلاعان «ۆولگاعا» مىنگىزىپ جىبەرەدى... ەرلىك دەمەي، ىرىلىك دەمەي كورىڭىز مۇنى... ادەتتە جۇرتتىڭ ءبارى «نۋريكامالدىڭ» تاريحىنىڭ نەمەن اياقتالعانىن بىلگىسى كەلەدى. ال، ونىڭ وسىنداي، ەركەكتەردىڭ كوبىنەسە باسىنداعى باعىن باعالاي بىلمەيتىندىگىمەن اياقتالعانىن بىلمەيدى. «اداسپايمىن دەگەن جىگىتتى، قاراڭعى تۇمان اداستىرادى» دەسەك تە، تۇردىقىلىشتىڭ باقيعا كەيىنگى ۇيىنەن دە ەمەس، حوسپيستەن اتتانۋى بورىكتىلەردىڭ بارىنە دە وي سالۋى ءتيىس...
شىركىن، ءحانبيبىنىڭ وسى ءتورت ەرلىگى كينودا تارقاتىلىپ كورسەتىلگەندە ول قاتارداعى مەلودرامادان تراگەدياعا، وي سالار تراگەدياعا اينالار ەدى-اۋ دەيسىز. اتتەڭ، كينوگەرلەر اۋەل باستان مەلودراما تۇسىرۋگە نيەتتەنگەن، تەرەڭگە بويلاعىسى كەلمەگەن. ال، ەگەر تومەندە ءسوز بولاتىن وزگە وقيعالار دا كينوعا ارقاۋعا بولعاندا، ءحانبيبىنىڭ بولمىسى جارقىراپ اشىلا تۇسەر ەدى-اۋ، سوندا فيلم «قازاقتىڭ كلاسسيكالىق كينوفيلمدەرى» دەگەن قاتاردان ويىپ ورىن الار ەدى-اۋ، قازاقتىڭ كىم ەكەنىن ونىڭ وزىنە دە، وزگەگە دە تانىتا تۇسەتىن تەڭدەسسىز دۇنيە بولار ەدى-اۋ دەيسىز...
«سەنسىز قالاي ءومىر سۇرەم؟
سەنسىز قالاي ولەم ەندى؟!..»
...1990 جىلى قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ ەكىنشى حاتشىسى قالاۋبەك تۇرسىنقۇلوۆ باستاعان ءبىر توپ اقىن-جازۋشىعا شىمكەنتتەن مۇحامەدجان رۇستەموۆ، مارحابات بايعۇتوۆ، امزە قالمىرزايەۆ جانە ءحانبيبى ەسەنقارايەۆا قوسىلىپ، ءبارى تاشكەنتكە بارادى. ولاردى وزبەكستان جو ەكىنشى حاتشىسى تاھير ماليك باستاعان ءبىر توپ ارىپتەسى كۇتىپ الادى. ىشتەرىندە بوستاندىق (بۇرىنعى قازاقستاننىڭ جەرى) اۋداندىق گازەتى رەداكتورىنىڭ ورىنباسارى اقىن ءنۇربيبى وماروۆا بار. كەشكى استى وزبەكستاننىڭ قاھارمانى، حامزا اتىنداعى مەملەكەتتىك سىيلىقتىڭ لاۋرەاتى سايد احمادتىڭ قولىنان ىشكەن قوناقتارمەن بۇل كەزدەسۋ (ءبىز ول جايعا قايتا ورالامىز) عازالكەنت قالاسىنداعى اباي اتىنداعى مەكتەپتە باستالىپ، دومالاق اۋىلىندا جالعاساتىن بولىپ اياقتالعاندا ەكى ءبيبى قاجەتتىلىكپەن سىرتقا شىعىپ كەتپەي مە؟ وندا بوگەلىڭكىرەپ قالا ما، ايتەۋىر، كەلسە اۋلادا ...جان ادام قالماپتى. ومىرىندە بۇنداي قورلىقتى كورمەگەن ءحانبيبى تاس-تالقان بولىپ اشۋلانىپ، قايتىپ كەتپەك بولادى. ءنۇربيبى ولەردەگى ءسوزىن ايتىپ ءجۇرىپ، كوشەدەن ءبىر ماشينانى ۇستاپ، كورشى اۋىلداعى مەكتەپكە كەلەدى ەكەۋى. «كىرگەنىمىز بار بولسىن، زال تولى ادام بىزگە اڭتارىلا قارادى» دەپ ەسكە الادى ءنۇربيبى. «ساحنا تورىندە وتىرعان قوناقتار، اۋپارتكومنىڭ ءبىرىنشى حاتشىسى اكبارالى يۋلچييەۆ ورىندارىنان تۇرىپ، ءبىزدى ءتورالقاعا شاقىرىپ جاتىر. ءحانبيبى اپكەم ولاردىڭ ەشبىرىن ەلەمەي، ارت جاقتاعى ورىندىقتاردىڭ بىرىنە وتىرا سالدى. ەكى جاققا جالتاقتاپ مەن تۇرمىن...
اكبارالى يۋلچييەۆ:
-ەگەر ءسىز تورگە شىقپاساڭىز، ءبىز دە توردەن تۇسەمىز، - دەدى امالى قۇرىپ.
ول كەزدەگى قىلىشىنان قانى تامىپ تۇرعان اۋپارتكوم حاتشىسىنا سولاي دەگىزگەن قايران ءحانبيبى اپكەم-اي! نازىڭىز نەتكەن كۇشتى ەدى!
تورگە شىعىپ وتىرا بەرگەندە، اقىن ەسەنعالي راۋشانوۆ:
–قايدا جۇرسىڭدەر؟! – دەپ كۇڭك ەتە قالدى.
–...! – ءحانبيبى اپكەمنىڭ اۋزىنان سونداي ءبىر ءسوز شىقتى، ولاردىڭ ءبارىنىڭ اۋىزىنا قۇم قۇيىلدى...
كەزدەسۋ كوڭىلدەگىدەي ءوتىپ جاتتى. حانبيبىگە ءسوز بەرىلگەندە، ەشتەڭە بولماعانداي، جايدارى قالپىن تاۋىپ، سويلەپ كەتتى»
ەڭ قىزىعى ءالى الدا. «كەزدەسۋ ەرتەسىنە نيزامي اتىنداعى پەدينستيتۋتتا جالعاستى. «سول جەردە كەشەگى تاستاپ كەتكەن اعالارىنا، تاھير ماليككە ارناپ ءحانبيبى ولەڭ وقىدى:
سول ءبىر سەزىم
(ءازىل-شىنى ارالاس)
ءۇنىڭ – قوڭىر، ءتىلىڭ – مايدا.
ىشكە بۇگەر سىرىم قايدا؟
الىپ-ۇشقان اق كوبەلەك،
وتتى كورسە ۇرىنباي ما؟
تاعدىر ءبىزدى تىلدەستىرىپ،
تاپقاندايمىز ۇندەستىلىك.
اسقار تاۋعا الىپ كەتتىڭ،
اق بوز اتقا مىنگەستىرىپ.
سەنىمگە باي سەزىممەنەن،
قۋانىشتان كوز ىلمەگەم.
جىلى-جىلى سوزىڭمەنەن،
باقىتتى ەدىم وزىڭمەنەن.
نازارىندا ەم اسقاق كوپتىڭ،
جاۋدىراتتىڭ، جاسقاپ نەتتىڭ؟
ابايسىزدا اداستىق پا،
الدە ادەيى تاستاپ كەتتىڭ؟
تاۋلار قانداي، اسپان قانداي؟
ءبىر مۇڭلى كۇي باستالعانداي.
الدى-ارتىڭا قارامادىڭ،
اليمەنتتەن قاشقان جانداي.
ءبىر بارىپ، ءبىر كەلسەك دەپ ەم،
جاقسى اسەردى بولسەك دەپ ەم.
قاس ارلانداي عايىپ بولدىڭ،
ولىگىن دە كورسەتپەگەن.
اڭىزداعى تولەگەندى،
قيالىما بولەگەم-دى.
سەنسىز قالاي ءومىر سۇرەم؟
سەنسىز قالاي ولەم ەندى؟!..
ونسىز دا ۇياتتان قىسىلىپ وتىرعان تاھير ماليك اپامنىڭ قولىن قايتا-قايتا الىپ: «بۇل ولەڭىڭىزدى مەن ساتىپ الايىن، ەل-جۇرتقا ءماشھۇر ەتپەي-اق قويىڭىز»، - دەپ جالپىلداپ جاتتى. اشەيىندە دە ءسوزدى ءبىر-اق تۇيەتىن حان-اپا:
-مەنىڭ ولەڭىم دە ءوزىم سياقتى – ساتىلمايدى. ونىڭ قۇنى قوناق كۇتە المايتىن سەن سياقتىلاردىڭ باسىمەن تەڭ، - دەپ قويىپ قالدى».
قاراڭىزدارشى، ەتتى ايتاسىز، سۇيەكتەن ءوتىپ كەتەتىن ءسوز عوي بۇل: «سەنسىز قالاي ءومىر سۇرەم؟ سەنسىز قالاي ولەم ەندى؟!..»
«ماقتامەن باۋىزدادى» دەپ وسىنى ايتادى! سول ساتتە جەردىڭ تەسىگى بولعاندا تاھير ماليكوۆ ويلانباي كىرىپ كەتەر ەدى-اۋ...
نەگە ءحانبيبى يۋلچييەۆتى باسىن يدىرگەنىن قاناعات تۇتپادى؟
سەبەبى، بۇندا جەكە ادامنىڭ ەمەس، تۇتاس ۇلتتىڭ ارى مەن نامىسى تاپتالىپ تۇر. بەس بىردەي وزبەك جازۋشىسىنىڭ ەسىنە – ەڭ بولماسا ساحنا تورىنە وتىرعاندا – اقىن قىزدىڭ تۇسپەۋى مۇمكىن ەمەس قوي. دۇرىسى، ەسكە تۇسكەن شىعار، ءبىراق، نە دە بولسا ءوزىمىزدى ماسقارالاماي، مەكتەپتەن شىققانشا ارتىن كۇتەيىك دەگەن بولار. ونىڭ ۇستىنە قازاقپەن ءومىر بويى باسەكەلەس حالىققا، اسكياعا (ءاجۋاعا) ۇستا ۇلتقا قازاقتاردىڭ بۇل جاعدايدان قالاي جول تاۋىپ شىعارى قىزىق كورىنگەنىنە كۇمان جوق. وزبەكتىڭ اسكياسىنىڭ نە ەكەنىن ارقانىڭ اڭقاۋ قازاعى بىلمەۋى مۇمكىن، كۇندەلىكتى بازارى مەن «ءبالنيساسى» تاشكەنت بولىپ كەلگەن كۇنگەيدەگى بەس اۋداننىڭ قازاعى ونى وتە جاقسى بىلەدى. سارىاعاشتىقتار ءۇشىن ول ءوز ۇيىندەي ءتىپتى...
تۇسىنگەن ادامعا ودان دا بۇرىن ارالارىنداعى «ارپا ىشىندە ءبىر بيداي» جالعىز قىزدى ىزدەمەگەن ساباۋداي-ساباۋداي سەگىز قازاق ازاماتىنىڭ قاتەلىگى – ادام كەشىرمەس قىلىق. كىشكەنتاي بولىپ كورىنگەن نارسەنىڭ ارتىندا وتە ۇلكەن ماسەلە تىعىلىپ تۇرعانىن كورگەن اقىن قىز ەرتەسىنە قامىردان قىل سۋىرعانداي ەتىپ، وزبەكتەرگە ولگەنشە ەستەن شىقپاس ساباق تا بەرىپ، ءارى ءوزىنىڭ قانداستارىنىڭ دا، دەمەك، ءوز حالقىنىڭ دا ابىرويىن ساقتاپ قالىپ وتىر.
جۇرەگىندە نامىسى جالىنداپ جانىپ تۇرماسا، ءحانبيبى وسىنشا كۇيىپ-پىسەر مە ەدى؟ جانى ورتەنىپ بارا جاتقان سوڭ جاراتۋشى دا ونىڭ اۋزىنا ءداال كەرەك جەرىندە وتتان دا ىستىق ءسوزدى سالىپ تۇر عوي...
«جىگىتتىڭ قۇنى – ءجۇز جىلقى، ارى – مىڭ جىلقى» دەيتىن، «ولىمگە بەرەر جانىم بار، پەندەگە بەرەر ارىم جوق» دەيتىن، «مالىم – جانىمنىڭ ساداعاسى، جانىم – ارىمنىڭ ساداعاسى» دەيتىن ۇعىمدى اتا-اناسى ساناسىنا ەسىن بىلگەننەن ءسىڭىرىپ وسىرگەن قازاقتىڭ ەر-ازاماتى جوق بۇگىندە. بار بولسا، تاشكەنتتە ءحانبيبىنى شىرىلداتىپ قويماس ەدى عوي سەگىز سەرى...
ءسىرا، ەرتەلى-كەش «نۋريكامالعا» قايتا ورالىپ، «ءحانبيبى» دەگەن اتپەن كەڭەيتىپ تۇسىرمەي تىنبايمىز-اۋ وسى...