وسى ايدا «ۇركەردىڭ اۋۋى»، «اقپان»، «ءبورى سىرعاق»، «ءۇت»، ت.ب. امالدار بار. بۇلاردىڭ ءارقايسىسى ءوز مىنەزىن كورسەتىپ، ايازى مەن جەل-داۋىلىن بىرگە الا كەلەدى. اۋا رايى ءجيى قۇبىلىپ تۇر. ءبىر كۇن قار جاۋادى، ەرتەسىنە اۋا رايى كۇرت وزگەرىپ جىلىنادى، قار ەريدى، ال كەلەسى كۇنى اياز بولىپ، كوكتايعاق كورىنىس بەرەدى.
قالا تۇرعىندارى قىس تۇسكەلى بەرى بيىلعى قاڭتار ايىنداعىداي قاتتى ازاپ شەكپەگەن شىعار. قالىڭ جاۋعان قاردان اۆتوكولىك تۇرماق، جاياۋ جۇرگىنشىنىڭ ءوزى ومبىلاپ، جۇرە الماي قينالدى. قىلاۋلاعان قاردىڭ سوڭى كوكتايعاققا ۇلاستى. ول از دەگەندەي، قالىڭ قارعا قوسىمشا جەر سىلكىنىسى ورىن الدى. ءتۇن ورتاسىندا بولعان توسىن وقيعا مامىراجاي كۇي كەشىپ دۋمانداتىپ جاتقان الماتىلىقتاردى اپ-ساتتە جانتالاس شاققا جەتكىزدى. الىپ شاھاردى ءدۇر سىلكىندىرگەن دۇربەلەڭ جاۋاپتى ءتيىستى ورگانداردىڭ كەڭەس-كومەگى ناتيجەسىندە ساباسىنا ءتۇستى...
ايدىڭ 4-ىنەن 5-ىنە قاراعان ءتۇنى «ۇركەر» اۋادى. سول ساتتەن باستاپ قىستىڭ 40 كۇندىك شىلدەسى ءبىتىپ، جىلىلىققا بەتبۇرىس جاسالادى. ءبىراق كۇن بىردەن ءبىتىپ، كوكتەم شىعىپ كەپەيدى. اتاقتى «اقپان» امالى بار. ول ايدىڭ 10-ىنان 15-ىنە دەيىن جالعاسادى. ونىڭ «جىلقىشى»، «اق قۇرىق» دەگەن جاناما اتتارى دا بار. «اقپان كەلدى، جىلقىشى كىردى، جىلقىشىنىڭ وكپەسى قاتتى بولادى، ونى رەنجىتىپ المايىق» دەپ، جىلقىشىنىڭ سىباعاسى رەتىندە كارى جىلىك اسىپ، قوناق قىلاتىن بولعان. وسىلايشا «جىلقىشى» دەپ اتالسا كەرەك. جىلقىشىنىڭ قۇرىعىنا قاتقان قىراۋعا قاراپ «اق قۇرىق» دەگەن اتاۋ بەرىلگەن.
«اقپان-تاقپان التى كۇن،
ايازداتقان قاتتى كۇن...».
نەمەسە:
«اقپان-تاقپان التى كۇن،
ايعايلاپ سوقسا جەتى كۇن...»؛
«بويشاڭ قىزدا بوعاق قالدى،
بويلى توقتىدا قۇيرىق قالدى»، – دەگەن سول كەزدەن جەتكەن ماقال-ماتەلدەر اقپان امالىنىڭ ادۋىندى مىنەزىن اڭعارتسا كەرەك. امال كەزىندە «جىلقى ساۋىرىنان، سيىر باۋىرىنان» دەپ جىلقىنى جابۋلاپ، سيىردىڭ استىنا كوڭ توگەتىن بولعان. وسى ۋاقىت جىل ىشىندەگى ەڭ سۋىق، ايازى قاتتى كەز سانالعان. قىستىڭ شىلدەسى بىتكەنىمەن، قىتىمىر كۇندەر ءالى الدا. قار قىلامىقتاعانىن توقتاتپايدى. ايازدىڭ بۇرىنعىدان دا كۇشەيۋى مۇمكىن. اپتىعا، اسىعا جەتكەن اقپاننىڭ اشۋ مىنەزىن، اساۋ قىلىعىن كورسەتۋى ءتىپتى دە عاجاپ ەمەس.