دوس تاڭداي ءبىلۋ دە – ومىرلىك ماقساتتاردىڭ ءبىرى. ناعىز دوس قيىن ساتتەردە دەمەي بىلەدى. ءتۇننىڭ ءبىر ۋاعى بولعانىنا قاراماستان، ول ءتاتتى ۇيقىسىن قيىپ، دوسىن تىڭداي الادى. ال قۋانىشىندا رياسىز كوڭىلىمەن بىرگە شاتتانا كەتەدى. وندا دوسىنا دەگەن كۇنشىلدىك، ساتقىندىق، ەكىجۇزدىلىك بولمايدى. وعان قالتقىسىز سەنەدى. ول ونى ەشبىر جاۋعا بەرمەيدى.
سەنىڭ ءدال وسىنداي سونداي دوسىڭ بار ما؟ بۇل سۇراقتى ءبىز جاس وقىرماندارىمىزعا قويعان بولاتىنبىز.
قانات توقتاسىن، 2-كۋرس ستۋدەنتى: «ۇنەمى ساياق جۇرەتىنمىن...»
مەنىڭ دوسىم – مەيرام. كوللەدجدە بىرگە وقيمىز. مەن ونى ناعىز دوسىم دەپ ايتا الامىن. ءبىرىنشى كۋرستا جۇرگەندە ەشكىممەن ارالاسىپ كەتە المادىم. اياعىمدى سىلتىپ باساتىنىمنان ۇيالىپ، كوزگە تۇسە بەرمەۋگە تىرىسىپ، ۇنەمى ساياق جۇرەتىنمىن. وسىلاي جالعىزسىراپ جۇرگەن ساتتەرىمدە جانىمنان مەيرام تابىلدى. ول وتە سەزىمتال جىگىت. مەنىڭ ەلەۋسىز، تۇيىق جۇرەتىنىمدى اڭعارعان بولۋى كەرەك، بىردە دەنە شىنىقتىرۋ ساباعىندا ءوزى كەلىپ ءبىرىنشى ءتىل قاتتى. راس، ونىڭ كوللەدجدە جاقىن ارالاساتىن جىگىتتەرى جەتەرلىك. كوپشىل. ءبىراق ونىڭ ومىرىندە مەنىڭ ورنىمنىڭ بولەك ەكەنىن سەزەمىن.
وتكەن وقۋ جىلىندا مەيرام ءبىر جىگىتپەن ەرەگىسىپ قالدى دا، ەكەۋى ءبىر-بىرىنىڭ جاعاسىنان الدى. كابينەتتىڭ تەرەزەسى سىندى. ديرەكتور مەيرامدى وقۋدان شىعارامىن دەدى. كوللەدجدە «كرىشام» ىستەيتىندىكتەن، دوسىمدى امان الىپ قالۋ ءۇشىن «تەرەزەنى سىندىرعان مەن» دەپ تۇرىپ الدىم. ءسويتىپ، ماسەلە تەز شەشىلدى. وسى جازدا ءبىر-بىرىمىزدىڭ اۋىلىمىزعا قىدىرىپ بارعالى جاتىرمىز. دوستىعىمىز نىعايىپ كەلەدى.
ءسابيت، بازاردا ساتۋشى: «وتىرىگىن كەشىرە المادىم»
جاسىراتىنى جوق، بازاردا الداپ-ارباۋسىز كۇن كورۋ مۇمكىن ەمەس. ءيا، تاۋارىمىز تەز ءوتىپ كەتسىن دەپ كەيدە ءتۇرلى قۋلىققا دا باساسىڭ. ءبىراق ناعىز دوسىم دەپ جۇرگەن ادامىڭنىڭ وتىرىگىن كەشىرۋ قيىن ەكەن. ءبىر اۋىلدا ءوسىپ، ءبىر سىنىپتا وقىپ، قالادا جۇرگەنىمىزگە ءۇش جىل بولعان دوسىمدى ءالى تانىماعان ەكەنمىن دەپ ويلادىم.
«ادامنىڭ كوڭىلى ءبىر اتىم ناسىبايدان قالادى» دەگەن راس ءسوز ەكەن. ول مەنىڭ تاۋارلارىمنان بىلدىرتپەي ۇرلاپ وتىرىپتى. بازاردىڭ ەكىنشى باسىندا وتىراتىن جەزدەسىنە تاسي بەرىپتى اياقكيىمدەرىمدى. بۇل ساتقىندىعىن كوتەرە المادىم. ءبىز بازاردا ءقازىر دە بىرگە تۇرامىز. سالەمىمىز ءتۇزۋ. جىگىتپىز عوي، جاعا جىرتىسىپ جاتقانىمىز ۇيات شىعار دەپ، ارىعا بارمادىم. ءبىراق ارامىز بۇرىنعىداي ەمەس. وتكەندە اناسى كەزدەسىپ قالىپ: «ءسابيت، نەگە جوعالىپ كەتتىڭ؟ اپا، پالاۋ جاساڭىزشى دەپ ارسالاڭداپ كىرىپ كەلەتىنىڭ بار ەدى، كەيىنگى كەزدە مۇلدەم كورىنبەيسىڭ»، – دەپ بايەك بولىپ جاتىر. ۇلكەن كىسىنىڭ الدىندا نە ايتارىڭدى دا بىلمەي قالادى ەكەنسىڭ. دوستان قالعان كوڭىلدى قالاي جەتكىزەرسىڭ؟!
ايمان، ستۋدەنت: «قۇربىمدى قىزعانىپ قالامىن»
مەنىڭ دوسىم جاقسى ادام. سابىرلى، ويلى. ءتىپتى، انام كەيدە «راۋشانداي سالماقتى بولساڭ قايتەدى، سەن كوپ كۇلەسىڭ» دەپ ۇلگى ەتىپ وتىرادى. مەنىڭ اڭقىلداعان اشىقتىعىم، ونىڭ بايسالدىلىعى قۇداي بەرگەن مىنەز عوي ەندى. مەنىڭ ايتايىن دەگەنىم، راۋشاننىڭ كىشكەنتايدان بىرگە وسكەن، ينتەرناتتا جاتىپ وقىعان جانات ەسىمدى سىنىپتاس قۇربىسى بار. كەيدە ۇشەۋمىز بىرگە قىدىرۋعا شىعامىز. راۋشان جاناتتى مەنەن ارتىعىراق كورەتىن سياقتى، قىزعانىپ قالاتىن كەزدەرىم دە جوق ەمەس.
ونداي ساتتەردە ءوزىمدى «بالا كەزدەن وسكەن قۇربىسى عوي» دەپ جۇباتىپ قوياتىنىم بار. ءبىراق جانات ونداي قۇرمەتكە تۇرمايتىن سياقتى. ولاي دەيتىنىم، جانات ەكەۋمىز وڭاشا قالعاندا راۋشاننىڭ ءومىرىنىڭ كولەڭكەلى تۇستارىن ءجيى ايتىپ وتىرادى. جاماندايدى. وتەر دۇنيە ءوتىپ كەتتى ەمەس پە. جان قۇربىسىنىڭ سىرتىنان ءتۇرلى اڭگىمەلەردى ايتىپ الىپ، ەرتەڭىنە ەشتەڭە بولماعانداي ونىمەن بىرگە كۇلىپ-ويناپ كەتىپ بارا جاتاتىنى مەنى ويلاندىرادى. ونداي ادامنىڭ كۇندەردىڭ كۇنىندە اياعىڭنان شالىپ، قۇلاتىپ كەتۋى عاجاپ ەمەس دەپ ويلايمىن.
راۋشان ەشكىمگە جاماندىق ويلامايتىن اياۋلى قىز. سوندىقتان جانات تۋرالى ايتۋعا ءالى كۇنگە تاۋەكەل ەتە الماي ءجۇرمىن.
P.S. «جاقسى كيىم بويعا جاراسسا، جاقسى جولداس ويعا جاراسار». ءسىزدىڭ دوسىڭىز كىم، ول قانداي ادام؟