قۇتقارۋشىلار بارلىق قۇرمەتكە لايىق
19 قازان – قۇتقارۋشىلار كۇنى. 1995 جىلى مەملەكەت باسشىسىنىڭ جارلىعىمەن قۇرىلعان ارنايى قىزمەت كۇنى بۇگىنگە دەيىن حالىققا قالتقىسىز ەڭبەك ەتىپ كەلەدى.
اتى ايتىپ تۇرعانداي، كاسىبي مەرەكە يەلەرىنىڭ ەڭ باستى مىندەتى – توسىننان بولعان اپات كەزىندە ازاماتتارعا ءبىرىنشى بولىپ كومەك كورسەتۋ، ادام ءومىرىن قۇتقارۋ. شىنتۋايتىندا، وزگەنىڭ ءومىرى ءۇشىن ءوزىنىڭ باسىن قاتەرگە تىگۋ ەكىنىڭ ءبىرىنىڭ قولىنان كەلە بەرمەيدى. مۇنداي جاۋاپكەرشىلىكتى الۋ ءۇشىن ادامعا ۇلكەن جۇرەك، ماشىق، ءبىلىم مەن بىلىك جانە تاجىريبە كەرەك.
ەندەشە، وزگەنىڭ ءومىرىن ساقتاۋ ءۇشىن ءوز جانىن شۇبەرەككە ءتۇيىپ قىزمەت ەتىپ جۇرگەن ازاماتتارىمىزدىڭ ەڭبەگى بارلىق قۇرمەتكە لايىق.
قۇتقارۋشىلاردىڭ كاسىبي مەرەكەلەرى قارساڭىندا الماتى قالاسى توتەنشە جاعدايلار دەپارتامەنتىنىڭ ءورت ءسوندىرۋ جانە اۆاريالىق-قۇتقارۋ جۇمىستارى قىزمەتىنىڭ №1 مامانداندىرىلعان ءورت ءسوندىرۋ ءبولىمىنىڭ ءورت ءسوندىرۋشى-قۇتقارۋشىسى ءادىل ەركىن ۇلى داۋرەنقۇلوۆتان جالپى توتەنشە جاعداي تۋىنداعاندا اتقاراتىن جۇمىستارى جايىندا سۇرادىق.
ماماندىعىم - ماقتانىشىم
تاراز قالاسىنا جاقىن قۇمشاعال اۋىلىنىڭ تۋماسىمىن. جاسىم – 27-دە. بالا كەزىمنەن ءورت ءسوندىرۋشى بولۋدى قالادىم. كەيىن مەكتەپ بىتىرگەننەن كەيىن ق ر توتەنشە جاعدايلار مينيسترلىگىنىڭ كوكشەتاۋ تەحنيكالىق ينستيتۋتىنا وقۋعا ءتۇسۋ ارمانىم بولاتىن. ءبىراق ول جىلى ۇبت-دان وتە المادىم، جولىم بولمادى. كەيىن شاقىرتۋ العان سوڭ وتان الدىنداعى بورىشىمدى وتەۋگە اسكەرگە اتتاندىم. اسكەردەن كەلگەننەن كەيىن تاراز قالاسىنداعى «عاسىر» كوللەدجىنە وقۋعا ءتۇسىپ، زاڭگەر ماماندىعىن الدىم. 2018 جىلى ءقازىر ەڭبەك ەتىپ جۇرگەن №1 مامانداندىرىلعان ارنايى بولىمگە ءورت-سوندىرۋشى بولىپ جۇمىسقا ورنالاستىم. 6 جىلدان بەرى وسى مەكەمەدە ابىرويلى ەڭبەك ەتىپ كەلەمىن. ۇجىم سايدىڭ تاسىنداي مىقتى جىگىتتەردەن قۇرالعان. بارلىعىمىز بىرگە اس ءىشىپ، كەيدە، ءتىپتى بىرگە ۇيىقتايمىز دا. بىر-بىرىمىزگە سىيلىمىز. ارىپتەستەرىمنەن ۇيرەنگەنىم دە، ءالى دە ۇيرەنەرىم كوپ.
وزدەرىڭىز بىلەسىزدەر، ءورت سوندىرۋشىلەردىڭ ءار كۇنى ءقاۋىپ پەن قاتەرگە تولى. سوعان قاراماستان قىزىل جالىنمەن ارپالىسۋعا دايىن تۇرامىز. سەبەبى، بۇل ءبىزدىڭ مىندەتىمىز. جازىم دەگەن تابان استىندا عوي... بىردە روزىباكييەۆ پەن ساتبايەۆ كوشەلەرىنىڭ قيىلىسىنداعى «بەككەر» دەگەن ساۋدا ورتالىعىندا ءورت شىققانى تۋرالى حابار كەلدى. ءبىز «سول عيماراتتىڭ شاتىرىن اشىپ، شاتىردىڭ استىنان سۋ شاشىڭدار» دەگەن بۇيرىق الدىق. وقيعا ورنىنا جىلدام جەتتىك. ءبىراق، شاتىردىڭ ۇستىنە جىلدام شىعامىن دەپ اياعىم تايىپ كەتىپ، لاۋلاعان قىزىل جالىننىڭ ورتاسىنا ءبىر-اق تۇسكەنىم بار. كورەر جارىعىم بار ەكەن، ايتەۋىر امان قالدىم. سول كەز ءالى كۇنگە دەيىن ەسىمنەن كەتپەيدى. تاۋلى ايماقتاردا دا ءقاۋىپ كوپ. ماسەلەن، شىرشا جانىپ، ۇستىڭە قۇلاپ كەتۋى مۇمكىن. ادام ءومىرىن اجالدان ارالاشاۋ، قيىن ساتتە كومەك قولىن سوزۋ، ولارعا قايتا ءومىر سىيلاۋ دەگەن ەرەكشە سەزىم. ەڭبەگىمىزدى باعالاعاندىقتىڭ بەلگىسى بولار، كەيدە ءبىزدى حالىق اراسىندا «بەيبىت كۇننىڭ باتىرلارى» دەپ قۇرمەت كورسەتىپ، كىشكەنتاي بالالار بىزبەن سۋرەتكە ءتۇسىپ جاتقاندا، ماماندىعىما دەگەن قۇرمەتىم ارتا تۇسەدى. وسىلايشا كوپتىڭ العىسىنا بولەنىپ ەڭبەك ەتىپ كەلەمىز. ءقازىر جالاقىمىز كوتەرىلىپ، جاعدايىمىز جاقسارا ءتۇستى. مەن ءوز ماماندىعىمدى سۇيەمىن!
