جاۋىن-شاشىنى، جەلى مەن سەلى قاتار كورىنىس بەرەتىن «الاساپىران» امالى ءجۇرىپ جاتىر. قازەكەڭ بۇل امالدى اسا ءقاۋىپتى ساناپ، ساقتانىپ وتىرعان...
ساۋىردە ءتۇرلى امال بار. مىسالى، «بەسقوناق» امالى وڭتۇستىكتە ناۋرىزدىڭ سوڭىنا قاراي وتسە، باتىستا ءساۋىردىڭ العاشقى اپتاسىندا كورىنىس بەرەدى. «وتامالى» امالى، ونى قازەكەڭ «ويىلعان قىس» دەپ اتاعان. مۇنان كەيىن «ءساۋىر» امالى كەلەدى.
ال ارقادا وسى مەزگىلدە ورىن الاتىن «التىن كۇرەك» دەگەن امال (وكپەك جەل، سالقىن سامال) بار. ءساۋىردىڭ سوڭى مەن مامىردىڭ باسىندا الاپات نوسەر بولادى. بوكەندەر مەن كيىكتەر تولدەيدى...
اسپان دەنەلەرىنىڭ قوزعالىسى «الاساپىران» امالىنىڭ جاۋىن-شاشىندى، لايساڭ بولاتىنىن اڭعارتقانداي. الداعى اپتادا اشىق، جىلى كۇندەر دە بولاتىنىن جوققا شىعارماعان ابزال. سونىمەن، قويان جىلى كەتتى. ەلىمىزگە عانا ەمەس، الەمگە كەلگەن قانشاما اپات، ءزىلزالا، قاۋىپ-قاتەردىڭ سەبەپكەرى بولدى. ۇلۋ جىلى (الدە ۇلىما ما) كەلىپ جەتتى. جىلدىڭ باسى جاۋىن-شاشىندى، ىلعالدى بولىپ باستالدى. بۇل مولشىلىقتىڭ نىشانى.
قالاي دەسەك تە، كوكتەم شىقتى. از كۇندە ورىك گۇلدەسە، ارتىنشا شيە، سوسىن الما گۇلدەيدى. تابيعات-انا مەيىرىمىن شاشىپ، سول جەمىستەردى ەل-جۇرتقا بۇيىرتسىن.
جىرلايدى دالا قار ءانىن،
شۋلايدى سۋلار «كوكتەم» دەپ.
ۇيقىسىن بۇزىپ جاعانىڭ
سوعادى قىردان وكتەم لەپ.
جامىراي شۋلاپ جاس تولدەي،
«كەلدى دەپ كوكتەم!» جار سالىپ،
تاسقىنعا تولىپ توسكەي-بەل،
كوكتەمدى جاتىر قارسى الىپ.
كوكتەم-قىز انە، كەلەدى،
جاڭارتىپ ەسكى، كونەنى.
جەر-كوكتى شۋعا بولەدى،
كوكتە كۇن نۇرىن توگەدى.
بۋسانىپ، بوساپ جەر ءتوسى،
كوكتەيدى ەندى جون-جوناس.
كوكتەم-قىز جەردىڭ ەركەسى،
باستالدى تىرلىك قاربالاس...
وڭىرىمىزدەن شاتتىق، وڭىمىزدەن كۇلكى كەتپەسىن. تابيعات توسىن مىنەز تانىتپاسىن.
جاڭا جىلىمىز قۇتتى-ىرىستى بولسىن، ەل جۇمىستى بولسىن!