نە بايقادىڭىز؟
جۇمىسقا ەكى دەمالىپ كەلەمىن، ەكى اۆتوبۋسقا وتىرىپ كەلەمىن دەگەنىم عوي. نەگىزى، جول بويىندا، اۆتوبۋستىڭ ىشىندە دە ءومىر، تىرشىلىك، ءتۇرلى ادام، ءتۇرلى مىنەز بار.
203ء-شى اۆتوبۋس.
الدىڭعى ورىندىقتا بەرى قاراپ بوزبالا وتىرعان-دى تەلەفونىن شۇقىلاپ. ءبىر كەزدە تەلەفونىن جانىنا قويدى دا، ءوزى تەرەزەگە قاراپ قالدى. «قاپ، ءقازىر ويلانىپ وتىرعاندا تەلەفونىن ۇمىتىپ كەتپەي مە ەكەن» دەپ ويلادىم، ۇلدار كوبىنە الاڭعاسارلاۋ كەلەدى عوي جالپى. سويتسەم، اۆتوبۋس بەيىتتەر ماڭىنان ءوتىپ بارا جاتقاندا، الگى بالا بەتىن سيپادى. ىشىنەن دۇعا جاساعان بولدى عوي. يمان كەرەك.
ءبىر كەزدە اۆتوبۋسقا 60-قا تاياپ قالعان ەر ادام ءمىندى. ارى-بەرى قاراپ ەدى، بوس ورىن بولمادى. ادەپ ساقتاعانى ما، شامالى جەر تۇرىپ باردى. ءبىر كەزدە قارسى الدىندا وتىرعان جىگىتكە:
– بالام، ەكەۋمىز كەزەكتەسىپ وتىرايىق. اياعىمنىڭ اۋىراتىنى بار ەدى. سالدەن سوڭ سەن وتىراسىڭ، – دەدى. بۇل دا دۇرىس. ايتپەسە، كەيدە ۇلكەندىگىمىزدى مىندەتسىنىپ، «ءاي، بالا، تۇر كانى! ورىن بەرۋدى بىلمەيسىڭدەر، تاربيە قايدا؟!» دەپ دىكەڭدەپ الا جونەلەتىنىمىز وتىرىك ەمەس قوي.
120-شى اۆتوبۋس.
اۆتوبۋسقا ەگدەلەۋ ەكى ايەل دابىرلاي اڭگىمەلەسىپ كىردى. جالعىز وتىرعان مەنى ۇلكەنسىندى مە، ارىرەكتە وتىرعان ورىس كەلىنشەگىنە: «ءسىز اناۋ بوس ورىنعا وتىراسىز با، ءبىز ەكەۋ بولىپ وتىرساق دەپ ەدىك»، – دەدى. ايەل وتىرمايمىن دەدى. «مەن سىزدەن ءوتىنىپ سۇراپ تۇرمىن عوي، ماڭىزدى اڭگىمەمىز بار ەدى»، – دەدى. سوندا دا قوزعالمادى ايەل. ال وتىنگەن ايەل «ارتىڭدى كوتەرۋگە ەرىنىپ وتىرسىڭ با، سونشاما» دەگەن سياقتى جامان-جامان سوزدەردى قارشا بوراتا باستادى. تاڭ اتپاي كوڭىل-كۇيدى نىلدەي بۇزاتىن سوزدەر! ارتى ۇلكەن شۋعا اينالماسىن دەپ مەن تۇرىپ ورىن بوساتتىم.
الدىندا مەنىمەن بىرگە ءبىر ايەل كىرىپ ەدى اۆتوبۋسقا. بىرەۋگە تەلەفون سوققان. 35 مينۋت ءجۇرىپ كەلدىم. مەن ءتۇسىپ بارا جاتقاندا سول ايەل ءالى سويلەسىپ وتىر ەكەن. نەتكەن جۇيكە! مەيلى، ءوزى بىلەدى عوي، قانشا سويلەسسە دە. وزىنە جاقسى بولسا، شوپىر باقىرتىپ قويىپ قويعان «چەەە تام، چە تام، چە تام، قارىنداس» دەگەن ولەڭدى (قازىرگى «زاماناۋي» اندەرىمىزدىڭ ءبىرى) قوسا تىڭداپ، ءارى قاراي كەتە بەرسىن.
جولىڭىز بولسىن، جولاۋشى!