الماتى قالاسى "شاڭىراق" ىقشاماۋدانى "شاتتىق" بالاباقشاسىنىڭ تاربيەشىسى ريمما ارالباي قىزى انا تۋرالى ويىمەن بولىسەدى.
– جانىمىزدا جۇرگەن جاقىن ادامداردىڭ ءتىرى كۇنىندە كەيدە ءقادىرىن بىلمەي جاتامىز. ەركەش دەگەن ءانشىنىڭ ءبىر سۇحباتىنىڭ ەسىمە ورالىپ وتىرعانى. ول اناسى ەس بىلمەيتىن شاعىندا قايتىس بولىپ، اجەسىنىڭ باۋىرىندا وسكەن جىگىت ەكەن.
كەيىن مەكتەپ ءبىتىرىپ، وقۋعا تۇسەدى. جاتاقحانادا ۇيىقتاپ جاتقاندا، بولمەلەس بوزبالانىڭ تەلەفونى ۇزدىكسىز شىرىلداپ قويمايدى. ءبىراق كۋرستاسى ۇيىقتاي بەرەدى. ەركەش موينىن سوزىپ قاراسا، تەلەفوننىڭ بەتىنەن "ماما" دەگەن جازۋدى كورەدى. سوندا جۇرەگىنىڭ اۋىرعانىن ايتادى ءانشى.
مەنىڭ انام قىرىق جاسىندا دۇنيە سالدى. جاس كەتتى. ءتورت بالا قالدىق، ءۇيدىڭ ۇلكەنى مەن، كىشىمىز نەبارى ءبىر جارىم جاستا بولاتىن.
شەشەم قاتتى اۋىرىپ جۇرسە دە، بىزگە بىلدىرتپەي تىك قالپىندا جۇرە بەرىپتى. بالكىم جۇمىسباستى اكەمنىڭ قىزمەتىنە سىزات، ال ءبىزدىڭ قاباعىمىزعا كولەڭكە تۇسىرگىسى كەلمەگەنى بولار، ايتەۋىر ورتامىزدان ماڭگىگە كەتىپ قالادى دەپ ءوز باسىم مۇلدەم ويلاماپپىن.
ءتىپتى "ىدىس-اياقتى جۋىپ تاستارسىڭ" نەمەسە "ءسىڭلىڭدى سۋعا ءتۇسىرۋ كەرەك ەدى" دەگەندە، "ماما، ءوزىڭ ىستەي سالشى، مەن ساباعىما دايىندالۋىم كەرەك" دەپ بۇرتيعان ساتتەرىمدى ءقازىر ويلاسام، وزەگىمدى وكىنىش تىرنالايدى. سول ساتتەر قايتا كەلسە عوي دەيمىن.
ءبىزدى جەتپىسكە كەلگەن اجەم باقتى. جەتكىزدى. اۋزىمىزعا بار ءتاتتىسىن سالدى. ءشاي ۇستىندە اجەم بىردە بىزگە كوزى جاساۋراپ وتىرىپ:
"ۋاقىت – ەمشى، سەندەر دە جەتىلىپ، ادام قاتارىنا قوسىلارسىڭدار. مەن ءتىرى تۇرعاندا ەشكىمنەن جاماندىق كورمەيسىڭدەر. دەگەنمەن، بۇل دۇنيەدە تۋعان شەشەنىڭ "اينالايىن!" دەگەنىنە نە تەڭ كەلەر؟!" دەگەنى ەسىمدە قالىپتى. سول ءسوزدىڭ استارىن ەندى ءتۇسىنىپ ءجۇرمىن.
ءوزىم دە انامىن، ءتورت بالام بار. بار جاقسىنى سول بالاپاندارىما بەرۋگە تىرىسامىن. جانىما جالاۋ بولىپ جۇرگەن جان جارىم بار. ءبىراق كەيدە جابىرقاپ قالاتىن ساتتەرىمنىڭ بولاتىنىن جاسىرمايمىن. سەبەبى، ءوز اناڭنىڭ ءتىرى جۇرگەنىن، قىزىق-قۋانىشىڭا ورتاقتاسىپ وتىرعانىن قالايدى ەكەنسىڭ. ءبىر كۇلىمدەپ قاراعان ءساتىن اڭسايسىڭ.
ءۇيدى جىلىلىققا تولتىرىپ تۇراتىن انالاردىڭ ءقادىرىن بىلەيىك دەگىم كەلەدى.