ەگەمەندىككە ەرەن ەڭبەك پەن ەرلىك جەتكىزدى
ءار حالىقتىڭ ساناسىندا ەڭ قاستەرلى ۇعىم بولسا، ول – تاۋەلسىزدىك، ياكي، ەلدىڭ ەلدىگىنە دەگەن ماقتانىش. بيىل ەگەمەندىك العانىمىزعا 30 جىل تولىپ وتىر. وسى ۇلى قۋانىش قارساڭىندا ەلباسىمىز «تاۋەلسىزدىك تاعىلىمى» تاقىرىبىندا ماقالاسىن جاريالادى. ماقالادا ەلباسى وتكەن كۇندەردى شولىپ، وتىز جىلدا اتقارىلعان ىستەرگە توقتالادى. حالىققا العىسىن ايتادى.
«30 جىل. ادامزات تاريحى ءۇشىن قاس-قاعىم ءسات، ال تاۋەلسىز قازاقستان ءۇشىن بۇل – ۇلكەن بەلەس. تاۋەلسىزدىكتى باعالاۋ بار، قۇرمەتتەۋ ءلازىم. سونداي-اق تاعىلىم الۋ دا كەرەك. «تورقالى توي قارساڭىندا تاۋەلسىزدىكتەن تاعىلىم الۋ ءۇشىن بۇگىن تۋعان حالقىممەن وي ءبولىسۋدى ءجون كوردىم» دەپ باستايدى ەلباسى ماقالاسىن.
ءوز ويىمشا، جاستار ءۇشىن، تاۋەلسىزدىكتە تۋعان ۇرپاق ءۇشىن ۇلكەن كەرەك ماقالا بولدى دەپ ويلايمىن.
ەگەمەندىككە ەرەن ەڭبەك پەن ەرلىك جەتكىزدى. ەلباسى ماقالادا وسى قاعيدانى قايتا قاپەرگە الدى. «ەڭبەك ەت، وتباسىڭدى اسىرا، ەلىڭە قىزمەت قىل: ءوزىڭ دە تابىستى بول، وتانىڭنىڭ دا قۋاتى ارتادى» دەگەن.
«مەن وتىز جىل بويى حالقىمدى قاناتتىعا قاقتىرماي، تۇمسىقتىعا شوقىتتىرماي، قايراڭعا قالدىرماي، الەمدىك وركەنيەتتىڭ الدىڭعى شەبىنە، دۇنيەدەگى ەڭ دامىعان 40 ەلدىڭ قاتارىنا قوستىم. وسى جىلدار ىشىندە الەمدىك عىلىم مەن مادەنيەتتىڭ ەڭ ۇزدىك جەتىستىكتەرىن مەڭگەرگەن جاڭا ۇرپاق قالىپتاستى. جاڭا ەلوردامىز سالىندى. ەڭ ۇلكەن تابىسىم دا، ەڭ ۇلكەن باقىتىم دا وسى دەپ سانايمىن. شەكارانى شەگەندەمەي تاۋەلسىزبىز دەۋ - شيكىلىك. ءالى كۇنگە جەر داۋلاپ جاۋلاسىپ جۇرگەن ەلدەر بار. ءبىراق قازاقتا ءقازىر بۇل جاعىنان پروبلەما جوق».
سي سزينپين ايتىپتى: «سىزگە دەگەن قۇرمەتىم - ءسىزدىڭ حالقىڭىزعا دەگەن قۇرمەتىم دەپ بىلەمىن. سوندىقتان دا مەن ءسىز ۇسىنىپ وتىرعان شەكارا بويىن ءسىز ۇسىنعان قالىپتا قابىلدايمىن» - دەپ. بەرەكە – بەيبىتشىلىكتە. قازاق مۇنىڭ ءقادىرىن جاقسى بىلەدى.
ءوز ماقالاسىنىڭ سوڭىندا ەلباسىمىز «ديىرمەننىڭ تاسىنداي دوڭگەلەنگەن دۇنيە» ءبىر ورنىندا تۇرمايتىنى بەلگىلى. پرەزيدەنت اۋىسادى، ءبىراق تاۋەلسىزدىك ماڭگىلىك بولۋى كەرەك. ءار قازاقستاندىق الداعى ۋاقىتتا ونىڭ تۇعىرىن نىقتاپ، ەڭسەسىن تىكتەپ، ابىرويىن اسىرۋعا قىزمەت ەتۋگە ءتيىس. «ماڭگىلىك ەل» يدەياسىنىڭ تۇپكى ماقساتى وسىندا. ەڭ باستىسى – ەلىمىز امان، ۇرپاعىمىز ازات. ءبىز الاقانعا سالىپ وسىرگەن سول ازات ۇرپاق ەندىگى جەردە «مەن قازاقستانىما نە بەرەمىن؟» دەگەندى ويلاۋى كەرەك» - دەپ تولعانادى.
تاۋەلسىزدىككە بەرىك ىرگەتاس بولىپ قالانعان بابالارىمىزدىڭ اسىل مۇراتى – ەرلىك پەن ەلدىگىمىزدەن كۇش-قۋات الىپ، ءاردايىم العا باسا بەرەيىك، اعايىن!