مەنىڭ اتا-بابام گرۋزيانىڭ تۇركيا شەكاراسىنا جاقىن اسپينزك اۋدانىنداعى گەسۋندا دەگەن اۋىلدا تۇرىپتى. انامنىڭ ايتۋىنشا، ست اءليننىڭ بۇيرىعىمەن 1944 جىلى 14 قاراشادا قازاقستانعا 86 مىڭ تۇرىك دەپورتاسيالانعان ەكەن.
21 كۇن دەگەندە قازاق جەرىنە جەتكەن. ءبىراق سول ارالىقتا 17 مىڭ قانداسىمىزدان ايىرىلىپپىز. «اۋىلدى سولداتتار قورشاپ الىپ، جينالۋعا 15– 20 مينۋت ۋاقىت بەردى. ءسويتىپ، بۇكىل اۋىل قارۋدىڭ كۇشىمەن مال تاسيتىن ۆاگوندارعا تيەلدىك. قاي جاققا بارا جاتقانىمىزدى دا بىلمەيمىز. قاقاعان قىس. ۆاگوننىڭ ءىشى تاستاي سۋىق. توڭعان، ابدەن اشىققان مىڭداعان ادام جول ۇستىندە قايتىس بولدى. مايىتتەردى جول بويىنا تاستاپ وتىردى.
ءسويتىپ، قانشاما قانداسىمىز جاپان دالادا كوءمۋسىز قالدى. ەڭ قورقىنىشتىسى، ۆاگوننىڭ ءبىر شەتىندە ادام ءولىپ جاتسا، ەكىنشى ءبىر بۇرىشىندا ومىرگە بالا كەلىپ جاتاتىن. قاجەتتىلىكتەرىن دە سول ۆاگون ىشىندە وتەيتىن.
ەگەر سول كەزدە ءبىزدى قازاقتار باۋىرىنا باسپاعاندا، ءولىپ كەتەر ەدىك... ساداعاڭ كەتەيىن، قازاق حالقى...» دەپ اتا-انامىزعا ايتىپ وتىرادى ەكەن. تاريح كۋاگەرلەرى بۇگىندە جوق تا شىعار. ءبىز سول كەزدەگى بابالار ءومىرى جايىندا اتا-انامىزدان تىڭداپ وستىك.
مالىمەتتەرگە سۇيەنسەك، سول كەزدە تۇرىكتەردى سىبىرگە دە جەر اۋدارعان ەكەن. ءبىراق ول جاققا بارعانداردىڭ بىردە-بىرەۋى ءتىرى قالماعان. انام دا «بۇگىنگىدەي بەيبىت زاماندا ءبىلىم الىپ، ءوسىپ-ونىپ وتىرعانىمىز تەك قازاق حالقىنىڭ ارقاسى. سول ءۇشىن دە ءبىز دارحان ەلدىڭ جاقسىلىعىن ەشقاشان ۇمىتپاۋىمىز كەرەك» دەپ ءجيى ايتادى.
قازاقستان – ءبىز ءۇشىن قۇتتى مەكەن. ويتكەنى، ءبىز تۇرىك حالقى، مۇندا بارلىق ۇلتتار مەن ۇلىستار سەكىلدى ءوزىمىزدىڭ سالت- ءداستۇرىمىزدى، مادەنيەتىمىزدى، ءتىلىمىزدى دامىتا وتىرىپ، تاتۋ- ءتاتتى ءومىر ءسۇرىپ جاتىرمىز. سوندىقتان قازاق ۇلتىنا، ونىڭ تىلىنە دەگەن قۇرمەتىمىز دە بولەك. ءقازىر بالالارىمىز ەليف پەن سۇلەيمان قازاق مەكتەبىنە بارادى. وتباسىمىزبەن قازاق تىلىندە ەركىن سويلەسە الامىز. وسىنداي ىنتىماعى مەن بىرلىگى جاراسقان ەلدە ءومىر ءسۇرۋدىڭ ءوزى ءبىر باقىت دەپ بىلەمىن. مەن بۇگىن اتا-بابامىزدى باۋىرىنا باسىپ، ءبىر ءۇزىم نانىن ءبولىسكەن كەڭ پەيىلدى قازاق ەلىنە وتباسىمىزدىڭ اتىنان شىن ءجۇرەكتەن العىس ايتامىن! مەرەكە قۇتتى بولسىن!