بءىر جاقىن تۋىسىمىزدىڭ ايدىن ەسىمدى جالعىز ۇلى بار-تىن. ءبىر كۇنى ول اتا-اناسىنا ءوزىنىڭ ۇيلەنگىسى كەلەتىن قىزدى كەزدەستىرگەنىن ايتادى. تانىسىپ، قىز بەن جىگىت بولىپ جۇرگەندە الگى سابازىمىز عاشىعىنا كۇندە قىمبات سىيلىق، قۇشاق-قۇشاق گۇل سىيلاپ جۇرسە كەرەك، قىزدىڭ جۇرەگىن از ۋاقىت ىشىندە-اق جاۋلاپ العان عوي.
قوش! سونىمەن، ايدىننىڭ اتا- اناسى توي قامىنا كىرىسەدى. تويعا دايىندالۋدان بولەك، «قالىڭ مالعا قانشا اپارامىز؟» دەگەن اڭگىمەنىڭ شەتى شىققاندا، جىگىتتىڭ اتا-اناسى ەش ويلانباستان «ميلليون اپارامىز» دەدى. «ءبىر تالىنان» نە اياسىن، كرەديت الماق. ويتكەنى، كوپشىلىگىمىزدىڭ توي- تويلاۋعا اقشامىز جەتپەسە بانكتەن نەسيە الۋدى ءتيىمدى شەشىم دەپ ويلايمىز. الايدا، سول قاراجاتتى الاردا «الماقتىڭ دا سالماعى بار» ەكەنىن ويلاۋدى ۇمىتپاعان ابزال.
باستاپقى اڭگىمەمە ورالايىن. سونىمەن نە كەرەك، كرەديت دەگەن بالەگە باسىن بايلاپ، اتا-انا بانكتەن قارىز الادى. قانشا دەگەنمەن، جالعىز ۇل. ەشكىمنەن كەم ەتپەي توي جاساپ بەرگىسى كەلگىسى كەلىپ وتىرعانى ايدان انىق. جالعىز ۇل بولسا، نەگە جيعان قورى جوق دەيتىن شىعارسىز. ولاردا سول قۇرعىر ميلليوننان باسقانىڭ ءبارى بار ەدى. قىمبات كولىك، ەكىقاباتتى كوتتەدج ءۇي...
ءسويتىپ، قالىڭ مالىنا ميلليونىن الىپ، كيتىن سالىپ قىزعا قۇدا تۇسەدى. جاستار ۇيلەنەدى. جىگىتتىڭ اتا-اناسى تالعار تاس جولىنىڭ بويىنداعى تانىمال مەيرامحانالاردىڭ بىرىندە دۇركىرەتىپ تۇرىپ، تويىن جاسايدى. ادام جاقسىعا تەز ۇيرەنەدى عوي. ۇنەمى قىمبات سىيلىق الىپ ۇيرەنگەن ارۋ كەلىن بولىپ تۇسكەننەن كەيىن دە جالعاسادى دەپ ويلاسا كەرەك، جىگىتىنىڭ توسىن سىيلارىنىڭ ساپ تىيىلعانىنا كوندىگە المادى. توي وتكەن سوڭ «الگى كەلىنىمىز» قىلىق شىعارا باستايدى. ادەتتە، ادەپتى قىزدىڭ ونەگەلى كەلىن بولاتىنىن ءبىلۋشى ەدىك. كەلگەن كەلىنىمىزدىڭ كەرتارتپا، قىڭىر مىنەزدى، ەركەتوتاي ەكەنىنە نالىدىق. ەرتە تۇرۋ، اتا-ەنەگە اس ازىرلەۋ، ءۇي تىرلىگىنە ارالاسۋ، جالپى، كەلىندىك مىندەتىن اتقارۋ دەگەندى مۇلدە بىلمەدى. بولمەسىندە جاتىپ الۋ كۇندەلىكتى ادەتىنە اينالدى. العاشىندا «جاس قوي، ۇيرەنەر» دەگەن اتا- ەنەنىڭ كوڭىلى سۋ سەپكەندەي باسىلدى. ۇزىن ءسوزدىڭ قىسقاسى، ەكى-ۇش اي وتپەي-اق ەكەۋى اجىراسىپ تىندى. مۇندايدا «كەتكەن قىز شيدەن تىسقارى» دەيتىن شەشە قايدا؟ سەبەپ- سالدارىن بىلمەستەن، قىزدى شەشەسى كەلىپ الىپ كەتتى. بۇگىندە سول شاڭىراقتا قارىزعا باتىرعان قۋانىشتىڭ ءىزى دە جوق. ۇلدىڭ اكەسى الگى ميىن قاتىرعان ميلليوندى تولەۋ ءۇشىن كۇن-تۇن دەمەي جۇمىس ىستەپ جاتىر. اناسى كوكىرەگى قارس ايىرىلىپ، جالعىز ۇلىنىڭ جولى بولماعانىنا نالىپ ۇيدە وتىر. جىگەرى قۇم بولعان جىگىتىمىز اتا-اناسىنان كەشىرىم سۇراعاننان باسقا امال تاپپاي ءجۇر.
كىم كىنالى؟ اتا-انانىڭ ۇكىلەگەن ءۇمىتىن اقتاماعان، تاربيەسى ناشار قىز با، الدە، سىرىن بىلمەي، عاشىق بولىپ، اسىعىستىق جاساعان جىگىت پە؟ بالكىم، بالاسىنىڭ ايتقانىن ورىنداعىسى كەلگەن اتا-انا شىعار؟! نە دەسەك تە، تارازىلايتىن ءبىز ەمەس. ەندى «اۋزى كۇيگەن ۇرلەپ ىشەر». ايتپاعىم، سول ميلليون جاستاردىڭ باقىتىنا كەپىل بولا المادى. مىنا وقيعادان كەيىن، كرەديت الىپ توي جاساۋدىڭ قايىرى جوق ەكەنىن تۇسىنسەك كەرەك. رەتى كەلسە، «كورپەمىزگە قاراي كوسىلۋدى» ۇيرەنەيىك. ءبىر وتباسىنىڭ جاعدايىن كورىپ، كوپ وتباسى ويلانار. بىرەۋدىڭ قاتەلىگىن كەلەسى ءبىر جان قايتالاماسا ەكەن، وسىنداي كەلەڭسىز وقيعالاردان جاستار ساباق السا ەكەن وي عانا مەنىكى.
«اlmaty-akshamy»، №137، 16 قاراشا، 2023 جىل