ەل iشiندە كوزi اشىق، كوكiرەگi وياۋ ادامدار كوپ.
ولار كوپ سويلەي بەرمەيدi. كەيدە باسىن تاۋعا دا، تاسقا دا سوعىپ سايا- ساتتى قۋىپ كەتكەن، ۇساق-تۇيەكتi تاقىرىپ جاساپ كۇن كورiپ جۇرگەن بiزدiڭ جازارماندار سونداي كiسiلەردiڭ ءسوزiن جالعاننىڭ جارىعىنا شىعارسا، حالىققا بۇدان ارتىق ولجا بولماس ەدi. ماسەلەن، بiردە اتىراۋلىق عابيت مۇقانوۆ دەگەن كiسiمەن داستارحانداس بولدىم. اڭگiمە كۇي، كۇيشiلiك تۋرالى ءوربiدi. عابەكەڭ — قاراپايىم عانا مۇنايشى قازاق. ساۋاتتى، بiلiمدi، وي، پiكiر، ۇسىنىسى كوپ. اڭگiمە قۇرمانعازىعا قاراي اۋىسقاندا «سەن «بالبىراۋىن» كۇيiنiڭ قالاي شىققانىن بiلەسiڭ بە؟» دەدi. بiلمەيتiنiمدi ايتتىم. مەن بۇل اڭگiمەگە اسا سەنگەن جوقپىن. بiراق، قيسىندى. براۋن دەگەن بiر باستىق بولعان. سول قۇرمانعازىعا كۇي تارتۋىن سۇرايدى. كۇيشi سول زاماتىندا بiر كۇي شىعارادى. سەزiمتال براۋن كۇيدi اياعىنا دەيiن تىنداۋعا شىداي الماي «توقتا، مىناۋ كوتەرiلiسكە شاقىرىپ تۇر عوي» دەيدi. كەيiننەن وسى كۇي «براۋننىڭ بالى»، ياعني، «بالبىراۋىن» اتانىپ كەتكەن ەكەن. ارينە، كۇيدiڭ تاريحى باسقاشا بولۋى مۇمكiن. بiراق، ماعان الگi قاراپايىم قازاقتىڭ بوستەكi، بولىمسىز اڭگiمەدەن گورi وسىنداي ەلگە كەرەك اڭگiمەنi ايتقانى ۇنادى.