كۇندەلىكتى كۇيبەڭ تىرشىلىكتە جانىمىزعا جىلۋ سىيلايتىن ساتتەر بولادى. ارىپتەسىم رايا ەسكەندىر ەكەۋىمىز جول-جونەكەي سەيفۋللين داڭعىلى مەن قۇرمانعازى كوشەسىنىڭ قيىلىسىنداعى الەۋمەتتىك ءدارىحاناعا باس سۇققان ەدىك. «گازەت وقىڭىز، ىشىندە الماتىنىڭ سوڭعى جاڭالىقتارى بار!»، – دەگەن ادەمى، جارقىن داۋىس ەلەڭ ەتكىزدى. بۇرىلىپ قاراساق، كاسسا ارتىندا تۇرعان جاس قىز قولىنا ءبىزدىڭ سۇيىكتى باسىلىم – «الماتى اقشامىن» ۇستاپ، وقىرمانعا ۇسىنىپ جاتىر ەكەن.
جاقىنداپ تانىسساق، ەسىمى – راحيما تۋرۋسوۆا. قاراپايىم ساتۋشى-كونسۋلتانت قانا ەمەس، ناعىز ەلگەزەك، ەلگە جاناشىر جان ەكەنى بىردەن ءبىلىندى. ءوز ىسىنە ۇقىپتى، سويلەگەن ءسوزى جىلى، جۇرەگى مەيىرىمگە تولى. باسپاسوزگە، اقپاراتقا دەگەن قۇرمەتىن كورىپ، ەرىكسىز قۋانىپ قالدىق. مادەنيەتتىلىكتىڭ بەلگىسى. مۇنداي جانداردى گازەتىمىزدىڭ كورىنبەيتىن جاناشىرى، باسىلىم مەن وقىرمان اراسىنداعى التىن كوپىر دەۋگە ابدەن بولادى.
راحيما سىندى ۇلتتىق باسىلىمعا جاناشىر جاستار كوبەيسە ەكەن. ولار باسىلىمنىڭ رۋحاني قۇنىن ارتتىرىپ قانا قويماي، قالانىڭ تىرشىلىگىن، جاڭالىعىن كوپكە جەتكىزۋگە ۇلەس قوسىپ ءجۇر. «الماتى اقشامى» – قالا ءومىرىنىڭ ايناسى. ال ونى وقىرمانعا ۇسىناتىن، وسىنداي شىنايى جاناشىرلار – ءبىزدىڭ ەڭ باستى تىرەگىمىز.