تيك-توكتا تاۋ ەتەگىندەگى قارا جولدىڭ بويىندا جۋا ساتىپ وتىرعان بوزبالانىڭ ۆيدەوسى ميلليونداعان قارالىم جيناپ، كوپتىڭ ىستىق ىقىلاسىنا بولەندى. ۆيدەونى پاراقشالارىندا جۇزدەگەن ادام ءبولىستى.
تاۋ جۋاسىن ساتىپ وتىرعان ايارىس ەسىمدى قازاق بالاسىنىڭ جانىنا تاياپ بارعان جىگىت:
– نە ىستەپ وتىرسىڭ؟ – دەپ سۇرادى.
– ساۋدا جاساپ، – دەپ جاۋاپ بەردى ايارىس.
– بۇل نە؟
– جۋا عوي. سارىمساق.
– بۇنى قايدان الدىڭ؟
– اناۋ تاۋدىڭ باسىنان تەرىپ كەلدىم.
– ءوزىڭ تەردىڭ بە؟
– ءيا.
– ساباعىڭا كەدەرگى كەلتىرمەي مە؟
– جوق. تۇستەن كەيىن شىعامىن.
– وزىڭە ۇناي ما، بۇل جۇمىسىڭ؟
– ءيا. تابيعاتتا. اسەم جەردە. تازا اۋادا.
– ايارىس، مەنىڭ سۋرەتكە تۇسىرەتىن ادەتىم بار ەدى. كەل، كىشىگىرىم فوتوسەسسيا جاساپ بەرەيىن ساعان.
– مەيلى، – دەدى 10-سىنىپ وقۋشىسى ايارىس دەگەن بويشاڭ، كورىكتى بوزبالا.
ۆيدەونىڭ استىنا جازىلىپ جاتقان پىكىرلەردە شەك جوق دەسەك تە بولادى. «ادال ەڭبەك ادامدى سۇيكىمدى ەتەدى. ەڭبەگى جانسىن!»، «ادال ەڭبەگىنىڭ راحاتىن كورسىن. باسقا جاسوسپىرىمدەرگە ۇلگى بولسىن»، «ول جۋانى سەن تەرمەسەڭ، بەكەر ءوسىپ، ءشىرىپ كەتەدى. پايداعا اسىرىپ جۇرگەنىڭ ءۇشىن وتە قۋانىشتىمىن» دەگەن جازبالار بار. ەندى ءبىرى «بۇل – «قىزىل كىتاپقا ەنگەن» جۋالار. بايقا، ابايلا!» دەپ الاڭداۋشىلىق ءبىلدىرىپ جاتسا، ەندى ءبىر توپ «بۇل كوپجىلدىق وسىمدىك قوي، قايتا ءوسىپ شىعادى. باستىسى – ادال ەڭبەك ەتىپ ءجۇر»، «بۇگىنگىدەي زاماندا بۇزىلىپ كەتپەي، ادال جولمەن اقشا تاۋىپ جۇرگەنىڭ ءۇشىن ريزامىن. كەرەمەت، تازا ەڭبەك!»، «بوس، ەرىگىپ، اتا-اناسىنا ماسىل بولعاننان ەڭبەكپەن نان تابۋدى بىلگەنىڭ قانداي جاقسى»، «جانىم، التىنىم، ءتۇبى ۇلكەن ادام بولادى!»، «ۇيدە جاتىپ سوتكا شۇقىلاماي، ەڭبەكتەنىپ جۇرگەنىن ايتساڭشى. امان ءجۇر، اينالايىن!» دەگەن لەبىزدەرىمەن اراشالاپ الىپ جاتىر.