Алматы Орталық Азияның көшбасшы қаласына айнала ма?
Ұзақ уақыттан бері халықаралық сауданың дамуы теңіз тасымалына иек артып келді. Тасымал құнының арзандығы су жолын әлем экономикасы мен халықаралық саудада маңызды секторға айналдырды. Халықаралық тауар айналымының 80%-дан астамы теңіз тасымалы арқылы жүзеге асты. Бұл теңіз-мұхитқа шектесетін елдер үшін әлемдегі ірі нарықтарға енуге зор мүмкіндік сыйлады. Керісінше, мұхиттан шалғай жатқан елдердің жаһандық нарықтағы белсенділігі төмен бағаланып келді. Алайда, технологиялардың дамуы мен коммуникациялардың жаңалануы бұл «заңдылықты» өзгерте бастады. Оның үстіне, державалардың су жолындағы сауда ағынына деген бәсекесі, ондағы мүдде қайшылығы құрлық жолдарының дамуын жеделдетті. Нәтижесінде мың жылға жуық ұйқыда жатқан Жібек жолы оянды. Еуразия құрлығының екі шетінде жатқан алып экономикаларды тұтастырудың балама жолы ретінде бой көтерді.
Мәселенің мәні
Жібек жолының оянуына түрлі факторлардың әсер еткені рас. Соның ішінде АҚШ пен Қытай арасындағы мүдде қайшылығы басты фактордың бірі. Енді бір жағынан мұны жаңа әлемдік тенденция ретінде қарастыруға да болады. Бірақ бізге болмыстың саяси мәнінен көрі, беретін экономикалық пайдасына көбірек зер салу маңызды.
Өйткені, державалардың бәсекелік қарым-қатынасы ақпараттық соғыстың жаңа майданын ашты. Оның салдары бізге нақты ситуацияны бағалауда қиындықтар тудыруда. Былайша айтқанда, біз сол ақпараттық соғыстың негізгі алаңдарының біріне айналдық. Бұл енді өз алдына үлкен тақырып. Сондықтан шешім жасауда үрдістің тарихи мәніне үңілген көбірек тиімді.
Айталық, Жібек жолының жандануы Еуразия кіндігіндегі осы аймақты және ондағы халықтың тарихында бұған дейін де болған. Ол және осы аймақтағы даңқты мемлекеттердің құрылуына, олардың гүлдену дәуіріне тұс келді. Өз дәуіріндегі жаһандық сауданың күре тамырын бақылау, қамтамасыз ету Орта Азиядағы тарихи жұрттарды маңызды күшке айналдырған болатын.
Балықты құрлыққа шығарған не?
Атап өткеніміздей, ақпараттық соғыстың қызу демі біздің қоғамда Жібек жолының қайта жандана бастауына қатысты көзқарасты әркелкі етті. Бізде тіпті бұл тенденцияны біржолата Қытайға телу, Бейжіңнің авторлық жобасы ретінде қараушылар да бар. Шын мәнінде, Қытайдың «Жаңа Жібек жолына» салмақ беруін кіріптарлық деп бағалауға болатындай. Су жолындағы қатаң бәсекелестіктен ығысуы өз алдына, Қытайдың құрлық жолына «бәс тігуінде» мынадай ішкі себептер де бар:
Біріншіден, ішкі өңіраралық теңсіздік. Қытайда қарқынды экономикалық реформалар әу баста теңіз-мұхитқа шектесетін, шығыс және оңтүстік-шығыс өңірлерінде жүрді. Осы аумақтағы өндірістің қарқынды дамуы ішкі өңіраралық теңсіздікке алып келді. Жағалау провинцияларындағы өндірістік құн барған сайын қымбаттап, еңбек нарығы да өзгерді. Соның өзі өндірісті елдің ішкі немесе Орта Азияға жақын батыс аумақтарына қарай жылжытуына тура келді.
Екінші – өндіріс бағытының жаңаруы. Қытайды «әлемнің өндіріс базасы» деп атайтыны бар. Әуелде жеңіл өнеркәсіп өнімдерін өндіруді қарқынды іске қосқан ел, біртіндеп өндіріс бағытын жаңа технологияларға қарай бұрды. Киім-кешектің орнына одан көрі көбірек пайда әкелетін смартфондарды, компьютерлерді өндірді. Өндірістің бұл бағыты үшін ең алдымен уақыт аса маңызды болды. Шикізаттың жеткізілуінен тартып, тауардың аларманға жетуіне дейінгі процесс теңіз тасымалы үшін ұзақ уақытты алды. Бұл табиғи түрде Қытайдың балама тасымал жолға деген зәрулігін күшейтті.
Үшінші – коммуникациялық технология мүмкіндіктерінің артуы. Су жолында жылдамдықты арттыру қиын әуе тасымалын арзандату одан да қиын. Есесіне, «тақтайдай тас жол» мен кедергісіз темір жолды дамыту алдыңғысынан жылдам, кейінгісінен арзан мүмкіндік бере алады. Міне, мұның бәрі Жібек жолының қайта жандануындағы табиғи факторлар ретінде де бағаланады.
Жаңа бәсекелестік
Қайта жанданған Жібек жолы географиялық орналасудағы артықшылықтарға байланысты Қазақстан үшін жаңа әрі тарихи мүмкіндік берері анық. Бірақ оны игерудегі ішкі дайындығымыз жеткіліксіз. Бұл отандық және шетелдік сарапшылар жағынан ұдайы айтылып келе жатқан мәселе. Әлемдік дағдарыстар мен тәуекелді бағалау агенттіктері, Дүниежүзілік Банк немесе Брукингс институты секілді орталықтардың өзі де бұны растайды. Бәрі дерлік тиімді көлік желілерін, заманауи логистикалық жүйелерді, шекаралық өткелдерді дамытқанда ғана Қазақстан осы жаңа тарихи мүмкіндіктің пайдасына кенелетінін қайталайды.
Бұдан бөлек, біз осы үрдістің дамуынан жаңа бәсекелестіктің өсіп шығатынын болжай аламыз. Яғни Жаңа Жібек жолы қалаларының арасындағы бәсекелестік. Бұл тікелей Алматы, Астана, Шымкент секілді еліміздегі ірі қалаларға қатысты. Бұл бәсекелестік жаңа экономикалық ағынды меңгеруге деген, ондағы қаржы ағынын өзіне бұруға деген бәсеке. Қазіргі кезде аймақтағы және бізден алыс аймақтардағы жағдай тұрақсыз көрінеді.
Әйткенмен, Еуразияны тұтастыратын құрлық жолы бәрі бірдей әлемдік экономика мен халықаралық сауданың маңызды тамырының бірі болып қалары анық. Сондықтан алдағы біршама ұзақ уақыт бойында осы сауда-экономика ағынында жаңа бәсекелестік тенденциясы сақталады. Елдер арасы және ел ішіндегі қалалар ортасындағы бұл бәсеке тұтас аймақтың экономикалық жағдайына, тұрғындарының әл-ауқатына әсер етуі мүмкін. Ең маңыздысы, сыртқы бәсекелестерді бағалау маңыздылығы қазірден бастап айқын көрініп келеді.
Танымал брендтердің қызығушылығы артты
Алматы еліміздегі ірі қалалар арасында тенденция талаптарына барынша сай келеді. Әсіресе, географиялық орналасуы, ауқымды нарық және біршама кемелденіп келе жатқан көлік - логистикалық мүмкіндіктері жағынан. Бизнес атмосферасының жағымдылығы, қолайлы климат, жеткілікті халық саны мен олардың сатып алу қабілеті – мұның бәрі инвестициялық ағындарды өзіне бұрушы саналады. Бұл тұрғыдан Алматы Жібек жолының Орта Азиялық көшбасшысы болады деп сенімді болжайтын едік. Алайда, біз аймақтағы жаңа бәсекелестердің бой көтеріп келе жатқанын көріп отырмыз.
Жақын әрі қуатты бәсекелестің бірі – Ташкент қаласы. Өзбекстан орталық қаласы Орта Азиядағы шартсыз көшбасшы нарықтың қаратында. 2,5 млн шамасындағы қала тұрғындары мен Ташкент агломерациясы саналатын 3 миллионнан астам адаммен аса ауқымды нарықты құрайды. Дегенмен, бұған дейін бизнес атмосферасының тарлығы және тұрғындарының сатып алу қабілетінің төмендігімен көп жағынан өзінің қазақстандық бәсекелестеріне жол беріп келген. Ал қазір біз Өзбекстан билігінің әлеуметтік-экономикалық реформалармен қатар, орталық қаланы инвестицияға бейімдей отырып қарқынды дамытып жатқанын білеміз. Тұрғындардың да сатып алу қабілетінің артуына байланысты бірқатар танымал брендтердің де Ташкент нарығына қызығушылығы артты. Бұлардан өзге, Алматымен көшбасшылық бәсекесінде артықшылық беретін факторлар бар.
Шығыста өсіп келе жатқан жаңа бәсекелес бұл күнде көзге көріне бермейді. Оны анықтау үшін біз Алматыдан ШҰАР орталық қаласы Үрімжіге дейінгі аумақтағы қалалардың даму тенденциясын бақылауымызға тура келеді. Әрине, Шыңжаңның әкімшілік орталығы болған Үрімжі 4 миллионнан астам халық саны бар (2022 жылғы санақ) әрі жан-жақты кемелдене түскен қаланың бірі.
Алайда, Алматыдан шығысқа қарай 1000 шақырым қашықтықта жатуы оны осы аумақтағы сауда ағынын игеруде дәрменсіз етеді. Анығында, Қытай соңғы он жыл ішінде «Бір белдеу, бір жол» жобасын ұсына отырып, оны жүзеге асыру үшін Орта Азияға шығатын «екі үлкен қақпа» қажет екенін түсінгендей. Мұның оңтүстік қақпасы (сауда-экономикалық дәлізді Тьян-Шань тауының оңтүстігі мен солтүстігіне бөлді) Қашқар болатыны анық. Себебі, шекараға жақын әрі әуелден белсенді экономикалық тынысқа ие. Ал солтүстікте бірнеше нұсқалар арасынан Қорғас қаласының ықтималдығы жоғары. Мұны аталған шағын қаланың жылдам дамуынан анық байқай аламыз. Халқы қысқа уақытта 40 мың айналасынан 106 мыңға (қала халқы 71 466 адам, агломерациясында 100 мыңнан астам) жетті. Әрине, миллиондаған халқы бар байырғы қалалар қасында мұны бәсекелес қатарында сөз ету қисынсыз. Бірақ біз аталмыш қаланың құрылуынан қазірге дейінгі жүзеге асырылып жатқан және алдағы стратегияның ауқымды екенін көре аламыз.
Мүмкіндік пен сын-қатер
Аталмыш шекаралық қала бұл күнде Қытайдың құрлық сауда тасымалының негізгі шығар көздерінің бірі. Шыңжаңдағы ең үлкен порт қаласы. Бұған дейін «алдында дүкен, артында қойма» дейтін үлгіде дамытылып келген болса, енді қаланы өндіріс орталығының бірі етуді де көздеген.
Айталық, қаланың бас даму жоспарында «алдында дүкен, артында зауыт» дейтін жаңа үлгі қосылған. Қала агломерациясын қоса дамытуға да баса мән беріліп жатқанын байқау қиын емес. Тек бұл ғана емес, Шыңжаңның солтүстігінде, Алматы, Абай және Шығыс Қазақстан облыстарымен шектесетін шекара өткелдері мен оған жақын қалалар кеңею қарқынына ие. Алашанку, Шәуешек сынды шекаралық шағын және орташа қалалардың даму тенденциясы осыны аңғартады. Бұл еліміздің аталған өңірлеріне жаңа сындарды әкелері анық. Шығыс шекарамыздың сыртындағы қалалардың өсуі бізге болашақтағы қаржының сыртқа ағылуы сынды қауіптерді елестетеді. Кемінде Алматы сынды бизнес орталықтарының дамуына, ішкі өндірістің қалыптасуына өзіндік ықпал етері сөзсіз. Қарапайым тілмен айтқанда, жақын шекарадағы дамыған қызмет өтеу түрлері, арзан өндіріс немесе қолайлы бизнес ортасы осы аумақтағы кәсіпкерлердің, тұтынушылардың сыртқа ағылуын, ал өндірістің әлсіреуін тудыруы мүмкін. Бұл бізге тенденцияның жаңа қырын, бәсекелестіктің жаңа түрлерін ескерткендей. Тарихи мүмкіндіктермен қоса, онымен қатар келетін сын-қатерлердің де салмағын танытқандай.