Өзбектің жеті бірдей боксшысы олимпиаданың ширек финалына шықты. Демек Өзбекстан құрамасында кемі жеті қола медаль бар деген сөз.
Ал, біздің боксшылардан тек Нұрбек Оралбай ғана 1/4 финалға өтті. Бұл өте ұят жағдай. Қазақстан бокс державасы деген даңғазаны қою керек. Кінәні төрешілер мен ұйымдастырушылардан іздеу де ұят.
Шын мықтылар шаршы алаңда ойнақтап жүріп жеңсе, ешкім жеңісін жұлып алмас еді. Өзбектерді судьялар сүйреп шығарды деп айта алмаймыз. Қай-қайсысы болса да жанып тұр. Рингте жанын беріп, соңғы секундтқа дейін шайқасуда. Ал, біздің жігіттерден мұндай жанкештілік байқамадым.
Бұған әрине жаттықтырушылар мен Бас бапкер кінәлі. Егер спортшыда намыс, мінез, ұлттық рух болмаса бәрі бекер. Жетектеген тазы аң алмайды. Боксшыларды тек ақшамен ғана қызықтыру аздық етеді. Көзінде от, кеудесінде шоқ бар жігіттерді құрамаға шақыру керек еді.
Әйтпесе боксшылардың алаңсыз жаттығу жасауына мемлекет бар жағдайды жасады. Алайда нәтиже нөл. Токио олимпиадасындағы қателіктерден сабақ алмағанымыз көрініп тұр. Сондықтан спорт саласына реформа керек.
Әр федерацияның құлағын ұстап отырған олигархтар мен шен-шекпенділерді түгел жұмыстан босату керек. Орнына спортты білетін, түсінетін кәсіби мамандарды қою керек. Тек сол кезде ғана нәтиже болады.
Әйтпесе бар өмірін спортқа сарп еткен талай саңлақ екі қолға бір күрек таппай сандалып жүр. Кезінде көк байрағымызды желбіретіп, әнұранды асқақтатқан азаматтар қазір қайраңда қалған кемедей жағаға шығып қалды. Соларға жақсы айлық төлеп, чемпиондарымызды жастарды тәрбиелеуге тарту керек. Тек сонда ғана нәтиже болады.
Әйтпесе шетелден шақырған бапкерлер мен легионерлерге қазақтың тек ақшасы керек. Келісім-шарты аяқталған күні олар алды-артына қарамай тайып тұрады. Артында сұрауы жоқ. Сондықтан қазақ спортын дамытуға тек қазақтар ғана мүдделі.